Σε αυτό το χρονικό διάστημα αποδείχθηκε περίτρανα ο εγκληματικά επικίνδυνος χαρακτήρας της πολιτικής που θεωρεί την υγεία εμπόρευμα και πεδίο επιχειρηματικής κερδοσκοπικής δραστηριότητας για τα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα. Οι δημόσιες δομές υγείας, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων διαδοχικά, έπειτα από μία δεκαετία εφαρμογής πολιτικών κλιμακούμενης υποχρηματοδότισης και υποστελέχωσης, εκχώρησης υπηρεσιών τους στον ιδιωτικό τομέα υγείας και υπαγωγής της λειτουργίας τους στις ανάγκες του τελευταίου μέσα και από την υλοποίηση διάφορων συμπράξεων, στα πλαίσια της εφαρμογής των κατευθύνσεων της ΕΕ, βρέθηκαν «γυμνές» απέναντι στις νέες ανάγκες που προκάλεσε η πανδημία.

Παράλληλα η επιλογή της παρούσας κυβέρνησης να συνεχίσει την ίδια πολιτική και μετά την εκδήλωση της πανδημίας, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την αρνήση της να προσλάβει επαρκή μόνιμο υγειονομικό προσωπικό, να μειώσει και άλλο την κρατική χρηματοδότηση, να μην επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα της υγείας και να εμπλακεί μαζί του σε ένα αλισβερίσι ενοικίασης υπηρεσιών με υψηλό κόστος, οδηγήσαν σε τραγικά για το 2021 φαινόμενα. Σε αυτά συγκαταλέγονται οι πολυάριθμοι θάνατοι, εξαιτίας της απουσίας πραγματικών κλινών ΜΕΘ, η διαλογή ασθενών, η αδυναμία των νοσοκομείων να προσφέρουν στοιχειώδεις παροχές. Χαρακτηριστικά τρομακτικός είναι ο απολογισμός όσον αφορά το ΓΝΣ, καθώς από τις 01/10/2020 έως τις 02/04/2021 από τους 657 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με Covid-19 απεβίωσαν οι 274 (4 στους 10!), ενώ απεβίωσαν οι 72 από τους 80 ασθενείς (90%!) που νοσηλεύτηκαν στη ΜΕΘ[1].

Αυτή η κατάσταση, συνδυασμένη από την άρνηση της κυβέρνησης να λάβει ουσιαστικά μέτρα επιδημιολογικής επιτήρησης με τη διεξαγωγή μαζικών τεστ σε χώρους δουλειάς, σχολεία κ.α, στα πλαίσια μιας ουσιαστικής ενίσχυσης της Πρωτοβάθμιας, Φροντίδας Υγείας, να πραγματοποιήσει πραγματικούς ελέγχους και να ασχοληθεί με τον περιορισμό της διασποράς του ιού στους τόπους εργασίας, στα σχολεία, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλά να αποψιλώσει τα κέντρα υγείας και να επιμείνει μόνο στην εφαρμογή των lock down, στην προμήθεια εμβολίων από συγκεκριμένες εταιρείες και χώρες και στη μετακύλιση του συνόλου των ευθυνών της στους πολίτες, προκαλέσαν και άλλα δραματικά φαινόμενα. Ανάμεσα τους η αδυναμία εξυπηρέτησης άλλων περιστατικών εκτός από Covid-19 από τις δημόσιες δομές υγείας με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των ασθενών, η καθυστέρηση της εμβολιαστικής διαδικασίας κ.α.

Επιπλέον όμως συνέβαλαν και στην πολύμηνη παράταση των lock down, τα οποία, στα πλαίσια και της κυβερνητικής επιλογής να μην ενισχυθούν οι δομές πρόνοιας και κοινωνικής φροντίδας, αλλά να ενισχυθεί η θέση του ιδιωτικού τομέα και η φιλανθρωπία και σε αυτό τον τομέα, επέφεραν την εγκατάλειψη από τους ΑμεΑ και τις άλλες ευπαθείς ομάδες απαραίτητων δραστηριοτήτων για τη διατήρηση/βελτίωση της σωματικής και ψυχολογικής τους κατάστασης ή νέο σημαντικό πλήγμα στα οικονομικά τους. Το τελευταίο διογκώθηκε και από τις παροχές ψίχουλα με τα οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να «μπαλώσει» τις «τρύπες» που δημιουργούν στο εισόδημα του λαού τα περιοριστικά μέτρα.

Τις δικές τους διόλου αμελητέες ευθύνες για όλες αυτές τις εξελίξεις έχουν πολιτικές δυνάμεις που διευκολύνουν την κυβέρνηση να συνεχίσει την πολιτική της, αποδεχόμενες ότι η υγεία, η πρόνοια και η κοινωνική φροντίδα μπορούν να αποτελούν αντικείμενο κερδοσκοπίας. Αντίστοιχα μεγάλες ευθύνες έχουν οι διοικήσεις των περιφερειών, των δήμων και των νοσοκομείων, οι οποίες βάζουν πλάτη στην υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής, αρνούνται να δραστηριοποιηθούν για την ικανοποίηση των αιτημάτων των υγειονομικών, των ΑμεΑ και των Ευπαθών Ομάδων, στοχοποιούν τους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους και επιρρίπτουν μόνο στην μη τήρηση της ατομικής ευθύνης από πλευράς του κάθε πολίτη, την επιμονή της πανδημίας. Τέλος στον ένα αυτό χρόνο αποδείχτηκε και ο επικίνδυνος ρόλος του κυβερνητικού συνδικαλισμού, καθώς για ακόμη μία φορά συνδικαλιστικές ηγεσίας σε συλλόγους/σωματεία, ομοσπονδίες/περιφερειακά όργανα και συνομοσπονδίες προτίμησαν να προστατέψουν τις σχέσεις τους με την κυβέρνηση και τα προσωπικά προνόμια που απορρέουν απ’ αυτές, συντασσόμενες με την κυβερνητική επιχειρηματολογία.

Ως σύλλογος θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια σε αυτή την πολιτική και θα πυκνώσουμε τις πρωτοβουλίες μας για την ανάπτυξη κοινής δράσης με άλλα σωματεία, συλλόγους, με το λαό των Σερρών. Μάλιστα μια τέτοια προσπάθεια καθίσταται πιο επίκαιρη σήμερα που η εμφάνιση του τρίτου κύματος της πανδημίας δημιουργεί κίνδυνους για νέες σοκαριστικές καταστάσεις και στην Π.Ε. Σερρών, αλλά και διότι η εμπορευματοποίηση του δημοσίου συστήματος υγείας εν μέσω πανδημίας προετοιμάζει επώδυνες καταστάσεις και για την επόμενη μέρα αυτής.

Συντασσόμαστε με τα δίκαια αιτήματα και των αγώνα τον νοσοκομειακών γιατρών. Επιμένουμε ότι η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας από κοινού με τις σύγχρονες ανάγκες του λαού πρέπει να είναι τα μόνα κριτήρια στην υιοθέτηση πολιτικών στον τομέα της υγείας!