Πρέπει νά γίνει ἀντιληπτό ἀπό ὅλους ὅτι οἱ δασικές πυρκαϊές ἀπειλοῦν τήν ποιότητα τῆς ζωῆς μας, τό ἴδιο τό μέλλον τοῦ πλανήτη μας, τοῦ σπιτιοῦ μας δηλαδή, πού ὑφίσταται ἤδη τίς ὀδυνηρές συνέπειες τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς. Ἀνάγκη ἐπιτακτική γιά ὅλους μας εἶναι νά καλλιεργήσουμε στήν ζωή μας οἰκολογική συνείδηση, τήν ἀγάπη δηλαδή γιά τό περιβάλλον, νά βοηθήσουμε ὅλοι μας στήν πρόληψη καί ἀντιμετώπιση τῆς οἰκολογικῆς καταστροφῆς. Ἄλλωστε μήν ξεχνᾶμε ὅτι τό φυσικό μας περιβάλλον τό κληρονομήσαμε μέν ἀπό τούς πατέρες μας, ἀλλά τό ἔχουμε δανειστεῖ καί ἀπό τά παιδιά μας καί πρέπει νά τούς τό παραδώσουμε καλύτερο. Ἡ Ἐκκλησία μας προσεύχεται ἐκτενῶς «ὑπέρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καί καιρῶν εἰρηνικῶν», ἀλλά καί γιά τήν διατήρηση τῆς ἁρμονίας καί τῆς ὡραιότητος τοῦ κόσμου, πού ἀποτελεῖ δημιουργία καί δῶρον τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Διά τοῦτο καί τό λεγόμενο οἰκολογικό ζήτημα πού καθημερινῶς γίνεται ὅλο καί πιό ἔντονο, εἶναι πρωτίστως πρόβλημα πνευματικό καί ἠθικό, συνδεόμενο μέ τήν ἀπιστία, ἀπληστία καί ἠθική φτώχεια τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου.

Δυστυχῶς καί ἐφέτος ἡ πατρίδα μας δοκιμάζεται σκληρά ἀπό πληθώρα πυρκαϊῶν, πού κατέστρεψαν μέγα μέρος τοῦ δασικοῦ πλούτου
τῆς χώρας μας καί ἀφάνισαν περιουσίες συνανθρώπων μας. Παρά τίς ὑπεράνθρωπες καί γενναῖες προσπάθειες τῶν πυροσβεστῶν, οἱ ὁποῖοι
ἀξίζουν πολλῶν συγχαρητηρίων, ἡ οἰκολογική καί οἰκονομική καταστροφή ὑπῆρξε τεραστία. Ἰδιαιτέρως ἐπλήγησαν ἀπό τήν μανίαν τοῦ πυρός οἱ περιοχές τῆς Ἀττικῆς, τῆς Ἠλείας, τῆς Μεσσηνίας, τῆς Εὔβοιας τῆς Φθιώτιδος καί τῆς Μάνης. Οἱ σκέψεις μας καί οἱ προσευχές μας εἶναι μαζί τους.

Ὡς Σῶμα Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς μέλη τῆς μεγάλης πνευματικῆς οἰκογενείας τοῦ Κυρίου μας, ἄς προσευχηθοῦμε, λοιπόν, μέ ὅλην μας τήν δύναμη πρός τόν Σωτῆρα Χριστόν, ὑπέρ καταπαύσεως τῆς καταστροφικῆς λαίλαπας τοῦ πυρός καί τῆς κατά Θεόν ἐνισχύσεως τῶν ἀγωνιζομένων ἡρωϊκῶς γιά τήν κατάσβεσίν της, πυροσβεστῶν, μονίμων καί ἐθελοντῶν, ἀλλά κυρίως ὑπέρ τῶν πυροπλήκτων ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι δοκιμάζονται σκληρῶς καί ποικιλοτρόπως ἐκ τῶν καταστρεπτικῶν πυρκαϊῶν. Ἐξίσου σημαντικό ἐπίσης εἶναι νά σταθοῦμε δίπλα τους μέ πράξεις ἀλληλεγγύης γιά νά ἀνακουφίσουμε τόν ὀξύ πόνο τους καί τήν ἀπολύτως δικαιολογημένη ἀγωνία καί θλίψη τους.

ΕΙΔΙΚΗ ΕΥΧΗ ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑ ΤΟ 2007

ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΥΣΙΝ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός καί Σωτήρ μας. Τούτη τήν ὥρα τῆς μεγάλης δοκιμασίας, πού διέρχεται ὁ τόπος μας ἐξ αἰτίας τῶν πυρκαϊῶν πού κατακαίουν τόν φυσικό μας πλοῦτο καί καταστρέφουν περιουσίες, αἰσθανόμεθα τήν ἀνάγκη νά καταφύγουμε στή βοήθειά Σου, ζητώντας τό ἔλεός Σου γιά τή σωτηρία μας. Σύ Κύριε διεφύλαξες ἀπό τή φωτιά τούς Ἁγίους Τρεῖς Παῖδας καί πολλούς Ἁγίους Μάρτυρές Σου ἐδόξασες, ὅταν διέταξες νά μή τούς ἐγγίσουν οἱ φλόγες τῆς καμίνου καί τά πεπυρακτωμένα σίδερα τῶν βασανιστῶν τους.

Κατάπαυσε Κύριε, τούς ἰσχυρούς ἀνέμους πού πολλαπλασιάζουν τήν καταστρεπτική δύναμη τῆς φωτιᾶς καί ἐνίσχυσε τούς ἀνθρώπους πού ἔχουν ὡς καθῆκον τους τήν ἀντιμετώπισή της. Δῶσε δύναμη καρτερίας σ' ἐκείνους πού ἐπλήγησαν καί ἔχασαν τίς περιουσίες τους καί παρηγόρησε ἐκείνους πού εἶχαν στήν οἰκογένειά τους θύματα.

Δέν γνωρίζουμε, Κύριε, τίς αἰτίες αὐτῶν τῶν πυρκαϊῶν. Ἀλλ' εἴτε αὐτές ὀφείλονται στόν καύσωνα εἴτε σέ ἀμελῆ ἐνέργεια ἀνθρώπου, συγχώρησε τούς ἀμελεῖς καί διάσωσε τόν λαόν Σου καί τήν κληρονομίαν Σου ἀπό τήν ἀπειλή, ἀπό τυχόν συνέχιση τῆς καταστροφῆς καί ἀπό ἀναζωπύρωση τῶν ἑστιῶν.

Κύριε, εἴμεθα ἁμαρτωλοί καί ὁμολογοῦμε τά πάθη μας. Ὅμως Κύριε ''Σοί μόνῳ ἁμαρτάνομεν ἀλλά καί σοί μόνῳ λατρεύομεν''. Ἀναγνωρίζουμε τά λάθη μας καί μετανοοῦμε γι' αὐτά μέ δάκρυα. Συγχώρησέ μας τούς ἁμαρτωλούς καί δίδαξέ μας τά δικαιώματά Σου. Σ' αὐτή τή δύσκολη ὥρα μέ τό εὐλογημένο χέρι Σου σκέπασέ μας καί προστάτευσε τόν τόπο μας, ρύσαι μας ἀπό πάσης περιστάσεως καί ξαναδῶσε μας τή χαρά τῆς εὐτυχίας καί τῆς ἀσφάλειας. Πρεσβευτές μας ἐπικαλούμεθα τήν Πάναγνη Μητέρα Σου καί ὅλους τούς Ἁγίους Σου. Ἀμήν».