Έναν σπουδαίο εθνικό ευεργέτη και δωρητή, αλλά και ταυτόχρονα σημαντικό επιχειρηματικό παράγοντα

 Η Περιφερειακή Ένωση των Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας  (ΠΕΔΚΜ) αποχαιρετά με θλίψη και σεβασμό το Λεωνίδα Παπαγεωργίου, έναν εκ των αδελφών και Εθνικών Ευεργετών, οι οποίοι σύστησαν το Ίδρυμα Παπαγεωργίου και δώρισαν στους πολίτες της Θεσσαλονίκης το νοσοκομείο που φέρει το όνομα τους.

Διερμηνεύοντας τα αισθήματα των 38 Δήμων της Κεντρικής Μακεδονίας, το Δ.Σ της ΠΕΔΚΜ εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια του, τους συνεργάτες του αλλά και στην οικογένεια του Νοσοκομείου που στήριζε με όλες του τις δυνάμεις όλα αυτά τα χρόνια.

Σε δήλωση του ο πρόεδρος της ΠΕΔΚΜ, Δήμαρχος Πυλαίας- Χορτιάτη Ιγνάτιος Καϊτεζίδης τονίζει:

«Ο Λεωνίδας Παπαγεωργίου ήταν ένας μεγάλος, σύγχρονος εθνικός ευεργέτης και ένας από τους σημαντικότερους επιχειρηματικούς παράγοντες στο χώρο της γουνοποιίας που διέπρεψε, αξιοποιώντας τις ικανότητες που διέθετε.

Μια σπουδαία, πολυσχιδής προσωπικότητα, ένας άνθρωπος ακέραιος με ήθος, θέληση και πείσμα να προσφέρει όσο περισσότερο μπορούσε στον τόπο του.

Εξάλλου, χάρη στη θέληση, το πείσμα, την ευαισθησία και την αλληλεγγύη που τον χαρακτήριζαν, κατόρθωσε μαζί με τον αδελφό του Νικόλαο, να καλύψουν ένα πολύ μεγάλο κενό που υπήρχε στο χώρο της υγείας στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα και μάλιστα στις περισσότερο ευάλωτες Δυτικές συνοικίες της πόλης.

Τον αποχαιρετούμε με τον οφειλόμενο σεβασμό αλλά και ευγνωμοσύνη για όσα προσέφερε στον τόπο μας.

Θα τον θυμόμαστε με αγάπη και βαθύτατη εκτίμηση.

Τα θερμά μου και ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του».

Λίγα λόγια για τη ζωή και το έργο του Λ. Παπαγεωργίου

Γεννήθηκε το Φεβρουάριο του 1932 στη Σιάτιστα και αναγκάστηκε να εργαστεί από μικρή ηλικία μαζί με τα δύο του αδέλφια, Νικόλαο και Απόστολο όταν οι Γερμανοί το 1943 εκτέλεσαν τον πατέρα τους.

Μετά τον πόλεμο ξενιτεύτηκε στις ΗΠΑ, όπου διέμεινε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960, στην συνέχεια μετανάστευσε στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας αναπτύσσοντας τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες της οικογένειας. Η ενασχόλησή του με την κατασκευή και εμπορία γούνας, σε συνεργασία με τα αδέλφια του, τους ανέδειξε σε έναν από τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους παγκοσμίως στο χώρο της γούνας.

Παρότι ζούσε μόνιμα στην Φραγκφούρτη βοηθούσε με κάθε τρόπο την γενέτειρά του, Σιάτιστα. Έκανε δωρεές για την κατασκευή και συντήρηση του Γυμνασίου και Λυκείου και για την ανακατασκευή των εκκλησιών «Άγιος Δημήτριος» και «Προφήτης Ηλίας» στην ιστορική πόλης της Σιάτιστας. Χορηγούσε υποτροφίες σε οικονομικά αδύναμους μαθητές του Δήμου Βοΐου, για να ανταπεξέλθουν στα έξοδα των πανεπιστημιακών τους σπουδών.

Στην Φρανκφούρτη ανήγειρε με αποκλειστικά δικές του δαπάνες τον ελληνορθόδοξο Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου. Για το πολυσχιδές φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο του αναγορεύθηκε σε μεγάλο εθνικό ευεργέτη από το ελληνικό κράτος, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τον δήμο Βοΐου, τη Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης και από πλήθος άλλους φορείς και συλλόγους.