Σχεδόν δύο χρόνια τώρα η κυβέρνηση σχεδίαζε το «νέο μισθολόγιο» των Δημοσίων Υπαλλήλων. Αποτέλεσε προγραμματική δέσμευση, έγινε όρος του Μνημονίου της Τρόϊκας και περιελήφθη σε περίοπτη θέση στο Μεσοπρόθεσμο. Έχουν περάσει 25 χρόνια από τη θέσπιση του παλιού μισθολογίου, διάστημα αρκετό όπως αποδείχθηκε, ώστε υπάλληλοι με τα ίδια προσόντα και τα ίδια χρόνια υπηρεσίας που βρέθηκαν σε αντικριστά γραφεία να μην μπορούν να υπολογίσουν τη μισθολογική τους διαφορά.

---

 

Σε μια περίοδο καλπάζουσας ανεργίας, πρωτόγνωρης ύφεσης και οικονομικών δεδομένων, που – τηρούμενων των αναλογιών – ωθούν τη χώρα μας σε συνθήκες Μεσοπολέμου, οι Δημόσιοι Υπάλληλοι καλούνται να σύρουν ένα ατέρμονο γαϊτανάκι λογαριασμών και έκτακτων εισφορών. Όλοι μας διαπιστώσαμε ότι μετά τη ψήφιση του ν. 3986/2011, οι απολαβές μας ήταν μειωμένες από το Σεπτέμβριο εξαιτίας της μείωσης του αφορολόγητου στα 8.000 €, της μείωσης του κίνητρου απόδοσης κατά 50% και των εισφορών υπέρ του ταμείου για την ανεργία (2% του μισθού) και του ταμείου πρόνοιας (1% του μισθού).

 

Νέες μισθολογικές απώλειες επιφυλάσσει το «νέο μισθολόγιο» το οποίο δεν αφήνει ανεπηρέαστο κανέναν. Οι όποιες μικρές αυξήσεις στους εισαγωγικούς βασικούς μισθούς δεν μπορούν να αντισταθμίσουν τις τεράστιες απώλειες, που προέρχονται από την κατάργηση όλων των επιδομάτων (ακόμη και το επίδομα γάμου καταργείται για όσους εκ των δημοσίων υπαλλήλων δεν έχουν τέκνα), τα οποία όλα τα προηγούμενα χρόνια δοθήκαν στους δημόσιους υπαλλήλους αντί κανονικών αυξήσεων στους βασικούς μισθούς.

 

Εδώ είναι ουσιαστικό να τονίσουμε ότι ένα από τα επιχειρήματα για την δημιουργία του «νέου μισθολογίου» είναι και η υποτιθέμενη σύγκλιση με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Όμως στο ιδιωτικό τομέα, όπως ορίζει η Ενιαία Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και επαυξάνουν οι διάφορες κλαδικές συμβάσεις, σειρά επιδομάτων είναι ποσοστιαία σε σχέση με τον βασικό μισθό (οικογενειακό, τίτλου σπουδών, μεταπτυχιακού-διδακτορικού, ξένης γλώσσας, Η/Υ). Οπότε, όσο αυξάνεται ο βασικός μισθός, ανάλογα αυξάνονται και τα εν λόγω επιδόματα, ενώ και οι βασικοί μισθοί και το σύστημα αυξήσεων μέσω χρονολογικών ωριμάνσεων είναι απόλυτα συγκρίσιμα (αν όχι και καλύτερα) με τα ισχύοντα στο μισθολόγιο του δημοσίου τομέα.

 

Το «νέο μισθολόγιο» καθιερώνει νέους κανόνες για τις αμοιβές, σύνδεση των αποδοχών με την παραγωγικότητα κατόπιν αξιολογήσεως και κατάργηση της αυτόματης ωρίμανσης. Δημιουργεί μία ακόμη μισθολογική «ταχύτητα» καθώς εκτός από τις διαφορές ανάμεσα σε υπαλλήλους διαφορετικών υπουργείων (με το φόβο μήπως οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί έχουν χαμηλή απόδοση), θα προκύψει και έλλειψη ισονομίας ανάμεσα στους “παλιούς” και στους “νέους” υπαλλήλους (είναι βέβαιο ότι οι αμοιβές για όσους θα προσληφθούν στο Δημόσιο θα είναι μεγαλύτερες, αφού οι ρυθμίσεις που ορίζονται στο άρθρο 3 του Κεφάλαιο 2 του νομοσχεδίου θα ισχύουν μόνο για όσους διορίζονται ή προσλαμβάνονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου). Θα υπάρξει πλήρη διάλυση του συστήματος αξιοκρατίας και ηθική και υλική καταβαράθρωση όλων των Δημοσίων Υπαλλήλων με μεταπτυχιακούς ή διδακτορικούς τίτλους σπουδών, οι οποίοι διορίσθηκαν με αξιοκρατικά κριτήρια στο δημόσιο μέσα από τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ.

 

Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση φαίνεται πως αποδέχεται τις προτάσεις του ΟΟΣΑ (π.χ. “τερματισμού της διά βίου ασφάλειας της εργασίας”), τις οποίες και χρησιμοποιεί ως οδηγό για την αναδιάρθρωση του στενού πυρήνα του κράτους και που θα αποτελέσουν καταπέλτη για τη δημόσια διοίκηση στη χώρα μας.

 

Πεδίο Εφαρμογής (Άρθρο 4)

 

Το νέο μισθολόγιο κινείται πάνω σε τέσσερις αρχές:

 

1.      Οι αμοιβές των κρατικών υπαλλήλων θα είναι αντίστοιχες με εκείνες στον ιδιωτικό τομέα.

2.      Οι υπάλληλοι με ίδια προσόντα και για την ίδια εργασία θα έχουν ίσες αμοιβές σε όποιον φορέα και αν υπηρετούν.

3.      Η εξέλιξη τους δεν θα είναι αυτόματη αλλά θα κρίνεται με διαδικασίες διαρκούς αξιολόγησης και αντικειμενικά κριτήρια.

4.      Όσοι βρίσκονται σε θέση ευθύνης θα έχουν επιπλέον αμοιβή που θα συναρτάται με την επίτευξη των στόχων της υπηρεσίας.

 

Αυτές οι γενικές αρχές έχουν και μία βασική οικονομική παραδοχή, που ορίστηκε με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο, ότι η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου θα μειωθεί τα επόμενα τρία χρόνια κατά 2 δις. ευρώ. Στο παρόν σχέδιο νόμου δεν συμπεριλαμβάνονται τα ειδικά μισθολόγια που ισχύουν σε (στρατιωτικούς, δικαστικούς λειτουργούς κ.α.).

 

Θέματα Κινητικότητας των Υπαλλήλων του Κράτους (Άρθρο 5)

 

Με το «νέο μισθολόγιο» η κυβέρνηση εισάγει έναν καινούργιο θεσμό, αυτόν του “υπάλληλου του κράτους”. Ο νέος όρος αποδίδει τη νέα σχέση του κράτους – εργοδότη με τον εργαζόμενο - υπάλληλο και συνεπάγεται μεγάλες μεταβολές, στο εργασιακό καθεστώς. Οι κρατικοί υπάλληλοι θα υπάγονται σε ένα νομικό πρόσωπο και όχι στα Υπουργεία που υπηρετούν και θα καλύπτουν το σύνολο των κρατικών αναγκών και όχι αποκλειστικά του Υπουργείου ή των οργανισμών του Υπουργείου στους οποίους προσελήφθησαν.

 

Στόχος της κυβέρνησης είναι να επιτύχει την κινητικότητα και να προχωρήσει κατά προτεραιότητα στη στελέχωση των νευραλγικών υπηρεσιών του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. Φυσικά για το σκοπό αυτό θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη αλλαγής του γενικού κανονιστικού πλαισίου των μετατάξεων.

 

Η εκτίμηση των υπηρεσιακών αναγκών, ανά υπηρεσία της κεντρικής ή αποκεντρωμένης διοίκησης, θα γίνεται περιοδικά, κάθε δύο έτη, από Ειδικό Συμβούλιο, το οποίο συγκροτείται από τον αντιπρόεδρο ή πρόεδρο Τμήματος του ΑΣΕΠ, που προεδρεύει και από μονίμους δημοσίους υπαλλήλους, ανώτατα διοικητικά στελέχη, δηλαδή από τους γενικούς διευθυντές των υπουργείων Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Οικονομικών. Δηλαδή η Γενική Διεύθυνση Μόνιμου Προσωπικού του κάθε Υπουργείου ή Αποκεντρωμένης Διοίκησης θα είναι απούσα στην εκτίμηση των υπηρεσιακών αναγκών της υπηρεσίας της!!!

 

Σύστημα Βαθμολογικής Κατάταξης (Άρθρο 6)

 

Οι θέσεις όλων των κατηγοριών εκπαίδευσης (ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ, ΥΕ) κατατάσσονται σε 6 συνολικά βαθμούς από 4 που ήταν σήμερα. Εισαγωγικός βαθμός είναι ο βαθμός ΣΤ και καταληκτικός ο Α:

 

Βαθμός    Α

Βαθμός    Β

Βαθμός    Γ

Βαθμός    Δ

Βαθμός    Ε

Βαθμός    ΣΤ

 

Οι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος συναφούς με τα αντικείμενα, στα οποία είναι δυνατόν, κατά τις οργανικές διατάξεις της υπηρεσίας τους, να απασχοληθούν, κατατάσσονται, ως δόκιμοι στο Βαθμό Δ. Στον ίδιο βαθμό κατατάσσονται και οι απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (Ε.Σ.Δ.Δ.) και Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ε.Σ.Τ.Α.)του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης Οι κάτοχοι αναγνωρισμένου μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών, ετήσιας τουλάχιστον διάρκειας, συναφούς με τα αντικείμενα, στα οποία είναι δυνατόν, κατά τις οργανικές διατάξεις της υπηρεσίας τους, να απασχοληθούν, κατατάσσονται, ως δόκιμοι στο Βαθμό Ε.

 

Η αναγνώριση προϋπηρεσίας μέχρι επτά (7) έτη στον ιδιωτικό τομέα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και φυσικά και της Ελλάδας) μόνο για όσους διορίζονται ή προσλαμβάνονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και όχι και στους ήδη υπηρετούντες υπαλλήλους στον δημόσιο τομέα αποτελεί κατάφορη αδικία και φυσικά τίθεται ευθέως βασικό ζήτημα ισονομίας. Αν αυτή η πρόβλεψη δεν αλλάξει θα είναι δυνατόν κάποιος που θα διοριστεί μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου να αναγνωρίσει ως επτά (7) έτη προϋπηρεσίας και να τοποθετηθεί χωρίς καμιά αξιολόγηση και χωρίς τον περιορισμό της ποσόστωσης στην βαθμολογική εξέλιξη μπροστά από υπαλλήλους που ήδη υπηρετούν π.χ. έξι (6) έτη στο δημόσιο και οι οποίοι έχουν προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, αλλά δεν μπορούν να την αξιοποιήσουν βαθμολογικά και μισθολογικά στο δημόσιο, έστω και εάν στο παρελθόν είχε μοριοδοτηθεί από τον ΑΣΕΠ κατά την προκήρυξη του φορέα.

 

Υπάλληλοι που ενδέχεται να διοριστούν μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, πιθανόν να είναι “έφεδροι” μεταταχθέντες από Ν.Π.Ι.Δ. ή Ανώνυμες Εταιρίες (Α.Ε.) του δημοσίου, ή (και αυτό είναι και το πιο οξύμωρο) να είναι επιτυχόντες σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ των οποίων οι διορισμοί έχουν ανασταλεί και οι οποίοι σε επόμενη χρονική περίοδο θα διορισθούν, ή άτομα που είχαν προσφύγει σε διοικητικά δικαστήρια όσον αφορά τις διαδικασίες διορισμού τους και δικαιωθούν/διοριστούν μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Αυτοί όλοι θα βρεθούν σε πλεονεκτική θέση με συναδέλφους που έχουν τα ίδια προσόντα και την ίδια προϋπηρεσία. Φυσικά στο μέλλον θα υπάρχουν και κανονικοί διορισμοί νέων υπαλλήλων (όσο και να αυτό τώρα ακούγεται μακρινό/εξωπραγματικό) οι οποίοι θα μπορούν να αναγνωρίσουν προϋπηρεσία, ενώ οι ήδη υπηρετούντες όχι.

 

Μήπως το δικαίωμα της αναγνώρισης της επταετούς προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα σχεδιάστηκε σκόπιμα, για να ωφεληθούν οι «αρεστοί» που θα μεταταχθούν (άρα διοριστούν) από τα υπό κατάργηση ΝΠΙΔ και συνεπώς, γι’ αυτό είναι «απαγορευμένο» για όσους αξιοκρατικά διορίστηκαν μέσω ΑΣΕΠ;

 

Επίσης θεωρούμε άδικο το γεγονός να μπαίνει ο χρονικός περιορισμός των επτά (7) ετών και στην αποδεδειγμένη προϋπηρεσία που έχει διανυθεί στο δημόσιο τομέα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τα ίδια ή αντίστοιχα τυπικά προσόντα της κατηγορίας στην οποία ανήκει ο υπάλληλος πριν το διορισμό ή πρόσληψή του.

 

Παρόμοια είναι η περίπτωση του κατόχου μεταπτυχιακού, διδακτορικού τίτλου σπουδών ή αποφοίτου της (Ε.Σ.Δ.Δ. & Ε.Σ.Τ.Α.). Αν κάποιος διοριστεί μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, τότε στην περίπτωση που είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών συναφούς με το αντικείμενο της εργασίας του κατατάσσεται ως δόκιμος στον βαθμό Ε, ενώ εάν είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου σπουδών συναφούς με το αντικείμενο της εργασίας του ή αποφοίτος της (Ε.Σ.Δ.Δ. & Ε.Σ.Τ.Α.) κατατάσσεται ως δόκιμος στον βαθμό Δ.

 

Για έναν υπάλληλο όμως που υπηρετεί στο δημόσιο και είναι κάτοχος αναγνωρισμένου και συναφές με το αντικείμενο της εργασίας του μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου σπουδών ή είναι απόφοιτος της (Ε.Σ.Δ.Δ. & Ε.Σ.Τ.Α.), τότε δεν επωφελείται κατά την τελική κατάταξή του κατά έξι (6) έτη ή δύο (2) έτη αντίστοιχα αν και κάτι τέτοιο αναφέρεται πρωτύτερα στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου στο άρθρο 28.

 

Πιστεύουμε ότι και στους ήδη υπηρετούντες δημοσίους υπαλλήλους θα πρέπει να επεκταθούν και τα δύο δίκαιες ρυθμίσεις ώστε να μην υπάρξουν οι οποιεσδήποτε διακρίσεις μεταξύ “παλαιών” και “νέων” και να υπάρξει ισονομία μεταξύ όλων των υπαλλήλων.

 

Στο παρόν άρθρο θα πρέπει να γίνει αναφορά για τους συναδέλφους Γεωτεχνικούς οι οποίοι διανύουν την δοκιμαστική περίοδο των δύο (2) ετών, τους επόμενους μήνες. Πιστεύουμε πως για όλους αυτούς τους συναδέλφους θα πρέπει με το πέρας της δοκιμαστικής τους περιόδου να μονιμοποιηθούν αυτοδίκαια, αφού το νέο σύστημα αξιολόγησης δεν θα τους κρίνει ορθά.

 

Σύστημα Βαθμολογικής Εξέλιξης (Άρθρο 7)

 

Με το σύστημα αξιολόγησης και τα ποσοστά εισακτέων από βαθμό σε βαθμό είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταλήξει ένας υπάλληλος στην κορυφή της βαθμολογικής πυραμίδας στον ελάχιστο χρόνο. Από τον βαθμό ΣΤ στον Ε θα περνάει μέχρι το 100% των υπαλλήλων, από τον βαθμό Ε στον Δ το μέχρι και το 90%, από τον Δ στον Γ μέχρι και το 80%, από τον Γ στον Β μέχρι και το 60%, από τον Β στον Α μέχρι και το 20%.

 

 

Το κατατεθέν νομοσχέδιο, παρότι αναγνωρίζει στα άρθρα 6 – 7 την αναγκαιότητα διαχωρισμού της βαθμολογικής εξέλιξης μεταξύ των εκπαιδευτικών κατηγοριών, καθώς και των υπαλλήλων με μεταπτυχιακές σπουδές, και προβλέπει ότι οι διδάκτορες που θα διοριστούν μπορούν να προαχθούν στον Α΄ βαθμό μετά από δώδεκα (12) χρόνια πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, με το άρθρο 28, το οποίο είναι σε πλήρη δυσαρμονία με τα παραπάνω άρθρα, «τιμωρεί και ισοπεδώνει» το διδάκτορα δημόσιο υπάλληλο που ήδη υπηρετεί και κατέχει πλέον θέση ευθύνης (μήπως έχει γίνει επικίνδυνος;).

 

Ως αποτέλεσμα, εάν κατά τα έτη 2012 ή 2013 ένας συνάδελφος Γεωτεχνικός με διδακτορικό δίπλωμα διοριστεί, για παράδειγμα, ως καθηγητής σε ΕΠΑΛ της Β’ βάθμιας εκπαίδευσης θα προαχθεί στο Γ΄ βαθμό μόλις μετά από τέσσερα (4) χρόνια πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, σύμφωνα με το άρθρο 7, παρ. 7 του κατατεθέντος νομοσχεδίου, ενώ ο «υπάλληλος Α» με τα ίδια τυπικά προσόντα θα προαχθεί στον ίδιο Γ΄ βαθμό μετά από δεκατρία (13) ή δεκαέξι (16) χρόνια πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας (είναι ασαφές το νομοσχέδιο).

 

Προϋποθέσεις επιλογής σε θέσεις ευθύνης (Άρθρο 10)

 

Σύμφωνα με το άρθρο 10, παρ. 4 του κατατεθέντος νομοσχεδίου υπάλληλοι οι οποίοι ήταν, ήδη, επιτυχημένοι Προϊστάμενοι Δ/νσης, δε δικαιούται πλέον να είναι υποψήφιοι για τη θέση του Προϊσταμένου Δ/νσης, καθώς υποβιβάζονται σε χαμηλότερο βαθμό. Ακόμη και αν λάβουμε υπόψη τη μεταβατική περίοδο του άρθρου 28, παρ. 7 του κατατεθέντος νομοσχεδίου, σύμφωνα με την οποία δικαιούται να είναι υποψήφιοι για τα επόμενα δύο (2) έτη, επειδή υπάρχουν υπάλληλοι με το βαθμό Β΄ σε όλες τις υπηρεσίες (που έχουν τοποθετηθεί την περίοδο 1981 – 1988), οι νεότεροι υπάλληλοι δεν θα δικαιούται να εκλεγούν ούτε ως Προϊστάμενοι Τμήματος, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του άρθρου 10, παρ. 5 του ίδιου νομοσχεδίου.

 

Σύστημα μισθολογικής εξέλιξης (Άρθρο 12)

 

Το «νέο μισθολόγιο» συνοδεύεται από βαθμολόγιο βάσει του οποίου θα κρίνονται η απόδοση και μισθολογική εξέλιξη των υπαλλήλων. Τα μισθολογικά κλιμάκια από 18 που είναι σήμερα αλλάζουν και θα χορηγούνται ανά διετία με εξαίρεση των βαθμών Β και Α που χορηγούνται ανά τριετία. Αφορούν το 2% του βασικού μισθού και του μισθολογικού κλιμακίου που λάμβανε ο υπάλληλος. Στους βαθμούς Β και Α για τους ΠΕ και ΤΕ, καθώς και στον βαθμό Β για τους ΔΕ υπαλλήλους συνεχίζονται να αποδίδονται ανά τριετία μισθολογικά κλιμάκια μέχρι το τέλος της θητείας τους. Η αύξηση του μισθολογικού κλιμακίου δίνεται εάν ο υπάλληλος έχει επιτύχει το 50% του στόχου του.

 

 

Αυτά όμως ισχύουν μόνο για όσους θα διοριστούν μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Για τους ήδη υπηρετούντες ισχύουν όσα ορίζονται στις μεταβατικές και τελικές διατάξεις του Δεύτερου Κεφαλαίου, του άρθρου 28, του σχεδίου νόμου, δηλαδή:

 

Οι υπάλληλοι των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ:

αα) με συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας μέχρι τρία (3) έτη, στο Βαθμό ΣΤ,

ββ) με συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας μέχρι εννέα (9) έτη, στο Βαθμό Ε,

γγ) με συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας μέχρι δεκαπέντε (15), στο Βαθμό Δ,

δδ) με συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας μέχρι είκοσι τρία (23) έτη για την ΠΕ κατηγορία και είκοσι πέντε (25) έτη για την ΤΕ κατηγορία , στο Βαθμό Γ,

εε) με συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας περισσότερο από είκοσι τρία (23) έτη για την ΠΕ κατηγορία και είκοσι πέντε (25) έτη για την ΤΕ κατηγορία, στο Βαθμό Β.

 

Από την σύγκριση των παραπάνω είναι οφθαλμοφανές ότι οι ήδη υπηρετούντες κατατάσσονται σε χαμηλότερους Βαθμούς σε σχέση με τα όσα προβλέπονται για τους διορισμένους μετά την ψήφιση του Νομοσχεδίου. Αξιοσημείωτο είναι ότι κανένας από τους ήδη υπηρετούντες στο δημόσιο (με εξαίρεση τους υπαλλήλους που κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου ασκούν καθήκοντα προϊσταμένου επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης) δεν κατατάσσεται στον βαθμό Α. Άρα όλοι οι υπάλληλοι που τώρα έχουν βαθμό Α με την εξαίρεση των Γενικών Διευθυντών υποβιβάζονται στο βαθμό Β. Στον οποίο βαθμό Β θα “συνωστίζονται” υπάλληλοι με χρόνο υπηρεσίας από 23 έως 35 έτη.

 

Ένα ακόμα σημαντικό θέμα είναι το ζήτημα της ποσόστωσης στις προαγωγές από βαθμό σε βαθμό, για όλες τις κατηγορίες προσωπικού, που γίνεται με βάση ποσόστωσης επί των κάθε φορά κρινόμενων, ως εξής:

 

-     Από τον Εισαγωγικό Βαθμό ΣΤ στο Βαθμό Ε: μέχρι και 100% των κρινόμενων υπαλλήλων,

-     Από το Βαθμό Ε στο Βαθμό Δ: μέχρι και 90% των κρινόμενων υπαλλήλων,

-     Από το Βαθμό Δ στο Βαθμό Γ: μέχρι και 80% των κρινόμενων υπαλλήλων,

-     Από το Βαθμό Γ στο Βαθμό Β: μέχρι και 60% των κρινόμενων υπαλλήλων.

-     Από το Βαθμό Β στο Βαθμό Α: μέχρι και 20% των κρινόμενων υπαλλήλων.

 

Εδώ υπάρχουν πολλά ζητήματα που αφορούν τόσο τον ορισμό αυτών των ορίων όσο και την αντικειμενικότητα της μεθόδου με την οποία θα γίνεται η επιλογή των υπαλλήλων για προαγωγή και με βάση ποιους στόχους.

 

Βασικός Μισθός (Άρθρο 13)

 

1.   Ο εισαγωγικός μηνιαίος βασικός μισθός του Βαθμού ΣΤ της ΥΕ κατηγορίας προσωπικού ορίζεται σε επτακόσια ογδόντα (780) ευρώ.

2.   Οι εισαγωγικοί μηνιαίοι βασικοί μισθοί των υπόλοιπων κατηγοριών προσωπικού προσδιορίζονται με βάση το μισθό της προηγούμενης παραγράφου, πολλαπλασιαζόμενο με τους παρακάτω συντελεστές, στρογγυλοποιούμενοι στην πλησιέστερη μονάδα του ευρώ:

 

 

Οι βασικοί μισθοί των λοιπών βαθμών όλων των κατηγοριών διαμορφώνονται ως εξής:

Του βαθμού Ε με προσαύξηση του βασικού μισθού του βαθμού ΣΤ σε ποσοστό 10%

Του βαθμού Δ με προσαύξηση του βασικού μισθού του βαθμού Ε σε ποσοστό 15%

Του βαθμού Γ με προσαύξηση του βασικού μισθού του βαθμού Δ σε ποσοστό 15%

Του βαθμού Β με προσαύξηση του βασικού μισθού του βαθμού Γ σε ποσοστό 20%

Του βαθμού Α με προσαύξηση του βασικού μισθού του βαθμού Β σε ποσοστό 10%

Τέλος το σχέδιο νόμου για το «νέο μισθολόγιο» φαίνεται να τείνει προς μια εξίσωση των αποφοίτων των ΤΕΙ με τους αποφοίτους των ΑΕΙ ως προς την εξέλιξη τους, ενώ οι Πανεπιστημιακές σχολές διάρκειας άνω των τεσσάρων (4) ετών όπως είναι οι Γεωπονικές, οι Πολυτεχνικές και οι Ιατρικές σχολές δεν έχουν καμία ευνοϊκή μεταχείριση αλλά ισοπεδώνονται προς τα κάτω. Το νέο βαθμολόγιο – μισθολόγιο δεν προβλέπει καμία διαφοροποίηση μεταξύ πανεπιστημιακών σχολών 4-ετούς, 5-ετούς ή 6-ετούς διάρκειας σπουδών.

Μεταβατικές και Τελικές Διατάξεις του Δεύτερου Κεφαλαίου (Άρθρο 28)

 

Σύμφωνα με το άρθρο 28 του κατατεθέντος νομοσχεδίου υποβιβάζονται έστω και κατά ένα βαθμό όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι (με εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα τους ελάχιστους Γενικούς Δ/ντες) και συμπεραίνουμε ότι στους εκατοντάδες χιλιάδες υπηρετούντες δημοσίους υπαλλήλους δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ άξιος για τον Α΄ βαθμό σύμφωνα με το νομοθέτη. Ακόμη και εάν δεχθούμε ότι σκοπός αυτής της ρύθμισης δεν είναι η «τιμωρία» των δημοσίων υπαλλήλων αλλά η εξοικονόμηση χρημάτων, αυτή θα μπορούσε να γίνει (αν και άδικη) με μείωση του βασικού μισθού ανά βαθμό και όχι με τον υποβιβασμό βαθμού ή βαθμών.

 

Το άρθρο 28, εάν δεν καταργηθεί ή τροποποιηθεί, θα αποτελέσει, κυριολεκτικά, την ταφόπλακα της αξιοκρατίας στο ελληνικό δημόσιο και θα μας οδηγήσει από την «ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ του ΑΣΕΠ» στη «ΓΗΡΑΙΟΚΡΑΤΙΑ» ή ακόμη (όπως ένας κακόπιστος παρατηρητής μπορεί δικαιολογημένα να ισχυριστεί) και στην «ΠΑΣΟΚΟΚΡΑΤΙΑ» εάν λάβουμε υπόψη ότι στις θέσεις ευθύνης προτεραιότητα θα έχουν όσοι διορίσθηκαν χωρίς ΑΣΕΠ πριν το Νοέμβριο του 1988.

 

Κατάταξη σε Μισθολογικά κλιμάκια του Υπηρετούντος Προσωπικού (Άρθρο 29)

 

Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης θα υποστούν μειώσεις αποδοχών από 200 έως 1000 € μηνιαίως λόγω του άδικου υποβιβασμού βαθμών που προβλέπει το άρθρο 28 καθώς και από τις ρυθμίσεις των διατάξεων του νόμου που αναφέρονται στο παρόν άρθρο. Είναι σίγουρο ότι στην πλειοψηφία των συναδέλφων οι βασικοί μας μισθοί θα αυξηθούν άνω των 100 ευρώ (ενώ παράλληλα οι μηνιαίες μας αποδοχές θα μειωθούν άνω των 400 ευρώ).