Ένα χαρακτηριστικό της τυπικής ισότιμης συμμετοχής των ανθρώπων στην εκλογική διαδικασία είναι η δυνατότητα να ψηφίσουν οι ίδιοι το κόμμα που έχουν «επιλέξει» ή επιλέξει. Η μοναξιά του εκλογικού παραβάν ή/και ο απρόσωπος ρόλος του δικαστικού αντιπροσώπου διασφαλίζουν αυτή τη συνθήκη και για τους ανθρώπους με πολύ σοβαρά κινητικά και όχι μόνο προβλήματα. Έτσι, η τυπική ισότιμη συμμετοχή του ΑμεΑ στην εκλογική διαδικασία επιτυγχάνεται στο βαθμό που θα επιτύχει να φτάσει στην κάλπη.

Διαχρονικά, οι ΑμεΑ, οι σύλλογοι μας και οι ομοσπονδίες μας απαιτούμε τη λήψη μέτρων από το κράτος για τη διασφάλιση αυτής της συνθήκης. Η πολιτεία οφείλει να υποστηρίξει τον ΑμεΑ σε όλα τα βήματα που απαιτούνται, ώστε αυτός να φτάσει από το κρεβάτι που θα ξυπνήσει στην κάλπη την ώρα που το επιθυμεί, λύνοντας ζητήματα όπως η υγιεινή, η ετοιμασία, η μεταφορά και η προσβασιμότητα του στο εκλογικό κέντρο. Συνεπώς, ο αγώνας για την τυπική συμμετοχή μας στις εκλογές είναι μέρος του συνολικού αγώνα μας για την αυτόνομη διαβίωση και την τυπική κοινωνική μας ισοτιμία.

Μάλιστα, η διαδικασία της ψήφου συνδέεται με αυτό τον αγώνα και για έναν μεγαλύτερο λόγο. Η μη ύπαρξη μεσαζόντων, η μη διαμεσολάβηση άλλων ανθρώπων, μειώνει τη δυνατότητα τρίτων προσώπων ή ομάδων να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της. Ο ΑμεΑ καλείται και προστατεύεται να λάβει ο ίδιος την ευθύνη της ψήφος του. Η κοινωνία ωθείται και υποχρεώνεται να του αναγνωρίσει αυτό το δικαίωμα. Επομένως, η τυπική ισοτιμία αφορά σε αυτή την περίπτωση ένα κεντρικό κοινωνικό ζήτημα, τεράστιας βαρύτητας, τη διαδικασία διαμόρφωσης της κυβέρνησης της χώρας.

Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, θα είναι τρομερά αρνητική εξέλιξη η επιστολική ψήφος. Η μοναξιά και το απρόσωπο της διαδικασίας της ψήφου για τον ΑμεΑ de facto και ίσως de jure δε δύναται να διασφαλιστεί. Τρίτα πρόσωπα ή ομάδες και μάλιστα αυτά από τα οποία εξαρτάται ίσως και απόλυτα η καθημερινότητα του δεν αποκλείεται να επιτηρούν τη συμπλήρωση και την αποστολή της επιστολής, ακόμη και να τη συμπληρώνουν οι ίδιοι. Ο ΑμεΑ θα στερηθεί όχι μόνο της προστασίας της θέλησης του, αλλά και των ευθυνών του. Σέ ένα τόσο κεντρικό ζήτημα, υπάρχει κίνδυνος το δικαίωμα του ΑμεΑ να μετατεθεί ή να «μετατεθεί» σε τρίτους.

Άλλωστε, δε πρέπει να λησμονείται ότι η απουσία των απαραίτητων μέτρων από την πολιτεία για την αυτόνομη διαβίωση του ΑμεΑ, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τον καθιστούν εξαρτώμενο από τρίτους, ακόμη και για τη διεκπεραίωση ζωτικών λειτουργειών στην καθημερινότητα του. Συγγενείς, «φίλοι», φροντιστές, εταιρείες παροχής υπηρεσιών φροντίδας, υγείας και αναπηρικού εξοπλισμού, το ιερατείο, δημοτικοί σύμβουλοι… ακόμη και ο γείτονας μπορούν de facto να μπαίνουν στο σπίτι και εξ’ αντικειμένου να παρεμβαίνουν στη ζωή του ΑμεΑ και να στρεβλώνουν τη θέληση του ανάλογα με το βαθμό που ο ίδιος εξαρτάται απ’ αυτούς. Επομένως, ο μόνος παράγοντας που μπορεί να εμποδίσει όλους αυτούς τους τρίτους να αποπειραθούν την κηδεμονία της ζωής του ΑμεΑ είναι η θέληση τους.

Συνακόλουθα, το αναπηρικό κίνημα, οι συγγενείς, οι πραγματικοί μας φίλοι, πρέπει να αντισταθούμε στη νέα κυβερνητική μεθόδευση. Οι ευκολίες που ΙΣΩΣ προσφέρει η ψήφος από το σπίτι δεν είναι παρά το τυρί στη «φάκα». Το κράτος θα παραιτηθεί από τη λήψη των μέτρων για την ισότιμη προσέλευση μας στα εκλογικά κέντρα. Η λογική της ατομικής ευθύνης που καθοδηγεί τις πολιτικές του για την αναπηρία σημαίνει, ότι η διασφάλιση της «καθαρότητας» της επιστολικής ψήφου θα πέσει σε εμάς τους ίδιους και τις οικογένειες μας. Τα μέτρα που θα πάρουν οι ίδιοι θα είναι της πλάκας και στη λογική της διαπαιδαγώγησης της κοινωνίας στο χαφιεδισμό -σαν τις ανώνυμες γραμμές καταγγελίας βίαιων συμπεριφορών. Ας μη τσιμπήσουμε λοιπόν!

Η κυβέρνηση και άλλοι πρόθυμοι φαίνεται ότι θέλουν να αξιοποιήσουν τη διεθνή πείρα και να διευρύνουν τη δυνατότητα νόθευσης της βούλησης του λαού. Εργοδότες, ομάδες συμφερόντων, επιχειρηματίες, συνολικά η άρχουσα τάξη καλοβλέπει τη δυνατότητα να «ψηφίζει» απευθείας η «ίδια», μετατρέποντας τους εργαζόμενους και τους μη προνομιούχους από υποκείμενα στα οποία ασκεί επιρροή σε αντικείμενα με τα οποία δρα. Η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών, η ύφεση και οι ενδείξεις έλευσης μιας νέας οικονομικής κρίσης, η ένταση των κοινωνικών αναταραχών, ακόμη και οι ανακατατάξεις στο εσωτερικό πολιτικό τοπίο με την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ πυροδοτούν τέτοιες διεργασίες. Εν τέλει, οι οικονομικά ισχυροί κινούνται για τον περιορισμό του εύρους των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, ας μην τους επιτρέψουμε οι ΑμεΑ να το πράξουν στο όνομα μας!

Χουβαρδάς Γιάννης

Πρόεδρος Συλλόγου Κινητικά Αναπήρων Ν. Σερρών