Ως ένστολοι εργαζόμενοι εκφράζουμε την συμπαράσταση μας στην οικογένεια του αστυνομικού και του ευχόμαστε γρήγορη ανάρρωση. Καταδικάζουμε τα επεισόδια που ξέσπασαν στο Ρέντη κατά τα οποία τραυματίστηκε σοβαρά 31 χρόνος αστυνομικός των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του, συνέπεια του χτυπήματος που δέχθηκε από ναυτική φωτοβολίδα έξω από το γήπεδο «Μελίνα Μερκούρη» κατά τη διάρκεια αγώνα βόλεϊ ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. 

Ως γονείς εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για την εξάπλωση της βίας σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής δραστηριότητας, από τα γήπεδα, τους χώρους εντός και εκτός εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, τους εργασιακούς χώρους και την αυξανόμενη ένταση της κρατικής καταστολής απέναντι στις διαμαρτυρίες των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από την εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών.

Ανοίγει ξανά η συζήτηση για την «αντιμετώπιση της οπαδικής βίας» μετά από κάθε τέτοιο τραγικό σκηνικό, για την ανάγκη ενίσχυσης του νομοθετικού πλαισίου, την αυστηροποίηση των ποινών, τη συνεργασία όλων για την αντιμετώπιση του προβλήματος κ.λπ. Σε αυτό το πλαίσιο κινούνται και τα νέα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση και αποτελούν συνέχεια προηγούμενων νόμων που από το 2002 και έπειτα περιλάμβαναν το ηλεκτρονικό εισιτήριο, την εγκατάσταση καμερών σε αγωνιστικούς χώρους, το «ιδιώνυμο» Ορφανού, τις απαγορεύσεις μετακινήσεων οπαδών, τους νόμους Κοντονή, Βασιλειάδη, Αυγενάκη, μέχρι και σήμερα.

Ως Ε.Α.Κ.Π. θεωρούμε ότι έχει σημασία να βλέπουμε τη συνολική εικόνα του φαινομένου και θα πρέπει να προβλέπεται το γεγονός ότι μέσα στην κοινωνία όπου αναπτύσσεται ένας νέος άνθρωπος είναι πολλοί οι παράγοντες που τον ωθούν να εμφανίσει μια τέτοια συμπεριφορά. Το σύνολο των μέτρων που παίρνονται και η συζήτηση που αναπαράγεται από τα Μ.Μ.Ε. είναι στην αντίθετη κατεύθυνση και καταφέρνει - στην καλύτερη - να συσκοτίσει τις αιτίες του κοινωνικού φαινομένου που λέγεται «οπαδική βία» ή χουλιγκανισμός.

Ο χουλιγκανισμός ως κοινωνικό φαινόμενο, με το σύνολο των χαρακτηριστικών που αποκτά, γεννιέται και μεγαλώνει από την οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται στο ποδόσφαιρο, γενικότερα στον αθλητισμό. Είναι λοιπόν η επιχειρηματική δραστηριότητα στον αθλητισμό που γεννά και θρέφει τέτοια φαινόμενα, και όχι μέρος της λύσης που προτείνουν οι κυβερνήσεις.

Η δημιουργία «οπαδικών στρατών», η δράση φασιστικών ομάδων μέσα σε αυτούς και η συστηματική ιδεολογική παρέμβαση τους στους οπαδούς κυρίως νεαρής ηλικίας, δηλαδή στα παιδιά μας, έχουν ως στόχο την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων και το χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Η αξιοποίηση του πιο δημοφιλούς λαϊκού αθλήματος όπως είναι το ποδόσφαιρο ως εργαλείου χειραγώγησης, αποτελεί αντικείμενο επεξεργασίας για το πώς επηρεάζει σε αρνητική και αντιδραστική κατεύθυνση ένα σημαντικό κομμάτι κυρίως της νεολαίας. Μέσα στα γήπεδα γίνεται συστηματικά προσπάθεια να μην κουνιέται φύλλο, να καλλιεργείται σε φιλάθλους και οπαδούς η επίσημη ιδεολογία του «no politica» σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, να ποινικοποιούνται οι φωνές που αντιπαλεύουν την εκμετάλλευση, τους ξεριζωμένους των πολέμων, την αδικία.

Δεν θα ήταν και πολύ «αρεστό» σε ένα γήπεδο 80.000 ατόμων να εκδηλώνονται αυθόρμητες αντιδράσεις ενάντια στον πόλεμο, στον φασισμό, στην κοινωνική αδικία.

Το γήπεδο αποτελεί έναν χώρο όπου μπορούν να υπάρξουν οργανωμένες ενέργειες, αλλά και εξάρσεις αυθορμητισμού όπου ανεξάρτητα από το περιεχόμενο και τη μορφή, μπορεί να έχουν το στοιχείο της συλλογικότητας, της δημιουργικότητας, της αυτενέργειας.

Αποτελεί στρατηγική επιδίωξη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που λυμαίνονται τον χώρο του ποδοσφαίρου, η συσσωρευμένη αγανάκτηση από τα έντονα κοινωνικά προβλήματα να διοχετεύεται «ανώδυνα» γι’ αυτά σε πράξεις βίας, δημιουργώντας ένα γενικευμένο κλίμα φόβου στα λαϊκά στρώματα (βλέπε ανεμπόδιστη επέλαση Κροατών φασιστών). Να εκτονώνεται η οργή κυρίως των νέων ανθρώπων από τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας τους στην οπαδική βία και να συγκαλύπτεται η ταξική φύση των προβλημάτων.

Δεν είναι λίγες οι φορές που τα επεισόδια στα γήπεδα ταυτίζονταν χρονικά με μαζικές διαμαρτυρίες για διάφορα κοινωνικά θέματα, ή το γεγονός όπου προβοκατόρικες ομάδες οι οποίες ανδρώνονταν στα γήπεδα χρησιμοποιήθηκαν για το χτύπημα διαδηλώσεων κ.λπ.

Στις κυβερνητικές αναλύσεις και στα διάφορα πάνελ των Μ.Μ.Ε. δεν υπάρχει καμία αναφορά στην ουσία του προβλήματος, δηλαδή την σήψη του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, τον ανταγωνισμό των οικονομικών συμφερόντων που χρησιμοποιούν τους «οπαδικούς στρατούς» για πίεση, τη χρήση της υπάρχουσας νομοθεσίας ενάντια στον λαό, το φακέλωμα χιλιάδων που πάνε στο γήπεδο και δεν έχουν καμία σχέση με τα φαινόμενα που επικαλούνται.

Όλες οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει αν ήθελαν να κάνουν ένα βήμα στην αντιμετώπιση του προβλήματος, θα έπρεπε να ασκήσουν έλεγχο στις Ανώνυμες Εταιρείες στο ποδόσφαιρο, καταργώντας το ειδικό καθεστώς και τη χρήση ευεργετικών διατάξεων για την αδειοδότηση των ομάδων, όπως συμβαίνει σήμερα. Θα προχωρούσαν στην κατάργηση του στοιχηματισμού των αθλητικών αγώνων, με όλα τα σάπια παράγωγα που αυτός γεννά.

Η λύση στο πρόβλημα που μας αφορά όλους όχι μόνο ως φιλάθλους αλλά κυρίως ως γονείς είναι η κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό. Η στήριξη του αθλητισμού στα σωματεία και στις γειτονιές. Ο πολλαπλασιασμός των χώρων άθλησης, η ενίσχυση της φυσικής αγωγής και η καλλιέργεια όλων αυτών των υγιών χαρακτηριστικών που αποκτά ένας νέος από την επαφή του με την άθληση.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των ενστόλων, όπου με ευθύνη των εκπροσώπων του κυβερνητικού συνδικαλισμού στα Σ.Α. και τις Ε.Δ. έχουν μπει για τα καλά στην ναφθαλίνη και οι αιρετοί εκπρόσωποι έχουν καταστεί άτυποι κυβερνητικοί εκπρόσωποι στα Μ.Μ.Ε. για να σχολιάζουν την καθημερινότητα ή να χειροκροτούν κάθε νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης (βλ. πρόσφατο νομοσχέδιο για την Πολιτική Προστασία), δεν μπορεί να είναι προσανατολισμένες μόνο στην χορήγηση ενός επιδόματος επικινδυνότητας και μάλιστα για τους πυροσβέστες που κάνουν Βαρύ - Ανθυγιεινό & Επικίνδυνο επάγγελμα!

Ενός επιδόματος που την «διεκδίκησή» του την αξιοποιούν μία ολάκερη 20ετία, από το 2003 και εντεύθεν, ως χάπι κατευνασμού των ενστόλων που ασφυκτιούν και υποφέρουν από: Την ακρίβεια - Τις μεγάλες ελλείψεις σε υγεία και παιδεία - Την μισθολογική και βαθμολογική στασιμότητα - Την έλλειψη ελεύθερου χρόνου - Την έλλειψη μέτρων προστασίας στους χώρους εργασίας και στα επιχειρησιακά πεδία - Τις αντιασφαλιστικές & συνταξιοδοτικές ανατροπές - Τον έντονο αυταρχισμό κάθε φορά που τολμούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους!

Δεν μπορεί να αφήνουν έξω από το κάδρο των διεκδικήσεων την αντιμετώπιση των αιτιών που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τα θανατηφόρα ατυχήματα και τους βαρύς τραυματισμούς εν ώρα υπηρεσίας όπως αυτός που κατέληξε με τον ακρωτηριασμό του νεαρού αστυνομικού, είτε προκαλούνται από την έλλειψη των μέτρων προστασίας όπως συμβαίνει στο Π.Σ., είτε του τοξικού κλίματος που έχουν διαμορφώσει τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα στους χώρους άθλησης και όχι μόνο, για να ισχυροποιούν την «αναγκαιότητα» ύπαρξης των κατασταλτικών δυνάμεων που αξιοποιούνται ενάντια στις λαϊκές διεκδικήσεις.

Είναι καθολική η απαίτηση των ενστόλων η οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων στην βάση όλων των ουσιαστικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ως εργαζόμενοι σε όλους τους χώρους των Σ.Α. και των Ε.Δ. και όχι ως προπέτασμα καπνού για την συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών και ευθυνών!

Στην βάση όλων των παραπάνω η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών θεωρεί υποκριτική την στάση της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ., όπως και πολλών πρωτοβάθμιων Ενώσεων, και δημιουργεί έντονο προβληματισμό και ερωτηματικά η απόφαση για συμμετοχή στην συγκεκριμένη κινητοποίηση με μοναδικό αίτημα την αναγνώριση του επικίνδυνου του επαγγέλματός μας!

Για πιο λόγο γίνεται αυτό;

Μήπως για την απόσπαση μιας επιδοματικού χαρακτήρα αποζημίωσης και τελειώσαμε όπως έγινε με τους συναδέλφους Π.Π.Υ.;

Γι’ αυτό το αποκόπτουν από το συνολικότερο πλαίσιο των αιτημάτων αλλά και από όλους εκείνους τους παράγοντες που προσδίδουν τα χαρακτηριστικά ενός επαγγέλματος Βαρύ – Ανθυγιεινού και Επικίνδυνου με ότι αυτό συνεπάγεται;

Μήπως για το λόγο αυτό δεν υιοθετήθηκε το ψήφισμα¹ με το διεκδικητικό πλαίσιο που κατέθεσε η Ε.Α.Κ.Π. στο 23^ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας τον περασμένο Ιούνιο που μεταξύ άλλων έθετε την αναγνώριση του επαγγέλματος του πυροσβέστη ως Βαρύ – Ανθυγιεινό και Επικίνδυνο με ότι αυτό συνεπάγεται για τα ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και οικονομικά του δικαιώματα;

Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών ζητά από τους πυροσβέστες να παλέψουν για ολόκληρα δικαιώματα και όχι κουτσουρεμένα που προτείνουν τα προεδρεία της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. και των περισσότερων Ενώσεων!

Ζητά να παλέψουν για ζωή ολόκληρη και όχι με δόσεις και κάθε είδους «pass»!

Ζητά να γυρίσουν την πλάτη στις μηχανογραφίες των κυβερνητικών συνδικαλιστών που τους δυσκολεύουν τη ζωή!

Ζητά να συστρατευθούν με την Ε.Α.Κ.Π. και να διεκδικήσουν άμεσα πέντε αιτήματα αιχμής όπως τα έχει θέσει σε Ομοσπονδία και Ενώσεις τους προηγούμενους μήνες:

• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων πυροσβεστών (εποχικών, Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης, Πυροσβεστών Δασικών Επιχειρήσεων).

Σημαντική αύξηση των εισακτέων δοκίμων πυροσβεστών στην Πυροσβεστική Ακαδημία μέσω των πανελληνίων εξετάσεων με σταδιακή κλιμάκωση πενταετίας για την πλήρη κάλυψη όλων των οργανικών κενών.

• Κατάργηση του νόμου 4662/2020 (κανονισμός μεταθέσεων, επιφυλακές κ.α.) και όλων των συναφών νομοθετημάτων, που υποβάθμισαν ακόμα περισσότερο το Πυροσβεστικό Σώμα και την Πολιτική Προστασία της χώρας.

• Ένταξη του επαγγέλματος μας στα Βαρέα, Επικίνδυνα και Ανθυγιεινά, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και οικονομικά μας δικαιώματα.

• Πλήρη εφαρμογή των θεσμοθετημένων, αλλά και των απαιτούμενων μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους εργασίας μας. Θεσμοθέτηση του Π.Δ. για την προστασία της υγείας και ασφάλειας στα επιχειρησιακά συμβάντα.

• Οικονομική αποζημίωση για την υπερωριακή εργασία και την εργασία κατά την διάρκεια  Κυριακών και Αργιών, όπως ισχύει για όλους τους πολιτικούς δημόσιους υπαλλήλους, καθώς και εφάπαξ αποζημίωση όλων των οφειλόμενων ρεπό σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από την εργατική νομοθεσία.