Το πολυδιαφημισμένο bonus της κυβέρνησης έδειξε το πραγματικό του περιεχόμενο και τι αυτό υπηρετεί. Η χορήγησή του κατ’ εφαρμογή του ν. 4940/2022 του νόμου Βορίδη για την «αξιολόγηση και στοχοθεσία» στους φορείς του δημόσιου τομέα (κυρίως υπουργεία) έκανε «άνω – κάτω» υπηρεσίες και εργαζόμενους και απόδειξε ότι με τέτοια συστήματα “ανταμοιβής” αυτό που επιδιώκεται είναι η διαίρεση και η χειραγώγηση των εργαζομένων, αφού:

1. Το «Σύστημα κινήτρων και ανταμοιβής υπαλλήλων» (ΚΥΑ 4772/23) αφορά υπαλλήλους «που εμπλέκονται σε έργα του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» (Ταμείου Ανάκαμψης), που η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει για να «τρέξει» το μοίρασμα της πίτας των 30 δις ευρώ στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Δεν ξεχνάμε πως αυτή η ταχύτητα του μοιράσματος της πίτας η απορροφητικότητα δηλ. όπως την ονομάζουν όλα τα αστικά κόμματα συνδέεται με τα προαπαιτούμενα για κάθε εκταμίευση δηλ. με τις αντιλαϊκές και αντεργατικές ρυθμίσεις που από τη μια δίνουν κίνητρα και φοροαπαλλαγές για «πράσινες» και «ψηφιακές» επενδύσεις, για προσέλκυση «στρατηγικών επενδύσεων» κλπ και απ’ την άλλη φορτώνουν με «πράσινα» χαράτσια και φόρους το λαό, με ακόμα περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις, αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στην υγεία, ένταση των πλειστηριασμών, παραπέρα ελαστικοποίηση της εργασίας και χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα (νόμοι Χατζηδάκη και Γεωργιάδη), προσαρμογή της λειτουργίας δημόσιων φορέων στις ανάγκες του κεφαλαίου (πχ ΟΑΕΔ/ΔΥΠΑ, ΣΕΠΕ/Ανεξ. Αρχή) κ.α.

Γι αυτό αρκεί μια ματιά στις ΚΥΑ που θέτουν τους «στόχους» των υπουργείων για να διαπιστώσει κάποιος ότι αφορούν σε Δ/νσεις που υλοποιούν έργα με διαδικασίες ΣΔΙΤ, σε Δ/νσεις που συμβάλανε στην ιδιωτικοποίηση αρμοδιοτήτων όπως το ιδιωτικοποιημένο Τηλεφωνικό Κέντρο 1555 του υπουργείου εργασίας, η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, η συμμετοχή ιδιωτών δικηγόρων και λογιστών στην απονομή των συντάξεων, η ίδρυση του Τ.Ε.Κ.Α., η διαμόρφωση του αντεργατικού μητρώου για τους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους του πολιτιστικού και δημιουργικού τομέα στο υπουργείο πολιτισμού, Δ/νσεις που συμβάλανε στην νομοθέτηση και την προώθηση των παραπάνω αναφερόμενων προαπαιτούμενων.

1. Αποτέλεσαν κοινό τόπο σε όλους τους φορείς που εφαρμόστηκε το σύστημα “κινήτρων και ανταμοιβής” η αυθαίρετη διαφοροποίηση υπαλλήλων που ασκούν παρόμοια καθήκοντα και η άνιση μισθολογική μεταχείριση, αφού το νομοθετικό πλαίσιο ενισχύει το «διευθυντικό δικαίωμα», την αυθαιρεσία, το «διαίρει και βασίλευε», την προώθηση του ανταγωνισμού, της εντατικοποίησης και του κατακερματισμού της συλλογικής συνείδησης των εργαζομένων.

Οι Υπουργοί ορίζουν τους στόχους-ορόσημα και ποιες Δ/νσεις εμπλέκονται με την υλοποίησή τους. Στη συνέχεια οι Δ/ντες ορίζουν ποιοι υπάλληλοι «εμπλέκονται στην υλοποίηση των στόχων», ποιοι δηλ. κρίνονται επιλέξιμοι για την καταβολή του bonus και τι θα δώσουν σε καθέναν, αφού μόνο το 40% του ποσού κατανέμεται ισομερώς στους υπαλλήλους και το υπόλοιπο εξήντα τοις εκατό (60%) κατανέμεται με απόφαση του Διευθυντή!

Με λίγα λόγια υπουργοί και δ/ντές υποτάσσοντας τις δημόσιες υπηρεσίες στην προώθηση της επιχειρηματικής δράσης και της κερδοφορίας, χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο αποκλείουν υπαλλήλους, τους διαφοροποιούν, τους διαχωρίζουν, αυξάνουν ή μειώνουν κατά το δοκούν τις αποδοχές τους! Προωθούν την ανθρωποφαγία, τη λογική «ο θάνατός σου, η ζωή μου», αφού τα χρηματικά ποσά είναι δεδομένα και όσο περισσότεροι υπάλληλοι ενταχθούν, τόσο μικρότερο θα είναι το χρηματικό ποσό που θα λάβει ο καθένας. Έτσι καλλιεργείται και η αντισυναδελφική αντίληψη ότι ο αποκλεισμός συναδέλφων μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερα ποσά για λιγότερους!

Αυτό τον απαράδεκτο μηχανισμό πειθάρχησης, εξαγοράς και εκδούλευσης των εργαζομένων, την δυνατότητα άσκησης πίεσης σε όσους δεν είναι αρεστοί, σε όσους σηκώνουν κεφάλι και διεκδικούν τα δικαιώματά τους, επέβαλε η κυβέρνηση με το νόμο της «αξιολόγησης-στοχοθεσίας». Ταυτόχρονα οι αφηρημένες, αόριστες και υποκειμενικές έννοιες για δεξιότητες όπως «ακεραιότητα», «ηγετικότητα», «προσαρμοστικότητα», «ευελιξία και ανθεκτικότητα του υπαλλήλου στις αλλαγές» τους δίνει τη δυνατότητα να έχουν «λυμένα τα χέρια» στις επιλογές της «αξιολόγησης» που κάνουν.

Για να κρατάνε δε πιο σφιχτά οι κατέχοντες θέσεις ευθύνης και «το καρότο και το μαστίγιο» η κυβέρνηση αύξησε κατά 30% το σχετικό επίδομά τους, την ώρα που ο μέσος όρος για τους μισθούς είναι 5,53%!!!

1. Αξιοποιώντας την φτώχεια των εργαζομένων, που η ΝΔ και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις επέβαλαν, διατηρώντας όλες τις μισθολογικές περικοπές, επιδιώκει μέσα από το σύστημα της «ανταμοιβής» την όσο το δυνατόν πιο ενεργητική εμπλοκή των δημοσίων υπαλλήλων στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Θέλει υπαλλήλους που θα υιοθετούν κι ίδιοι τις κυβερνητικές πολιτικές, θα ταυτίζονται με τους στόχους και τη στρατηγική των επιχειρηματικών συμφερόντων. Αυτό εξάλλου ομολογούσε νομοθετώντας την δική της «αξιολόγηση» που «δεν έπεσε από τον ουρανό»…

Η εφαρμογή ανάλογης σύνδεσης μισθού με στοχοθεσία και αξιολόγηση προβλεπόταν και στον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ (4354/2015), που στο άρθρο 12 όριζε πως «όσοι υπάλληλοι βαθμολογούνται με άριστα κατά μέσο όρο σε 3 συνεχόμενες ετήσιες αξιολογήσεις, δύνανται να εξελίσσονται ταχύτερα στη μισθολογική κλίμακα της κατηγορίας τους, λαμβάνοντας 1 επιπλέον μισθολογικό κλιμάκιο»!!!

Συναδέλφισσες συνάδελφοι,

Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν, σε κανέναν υπουργό, σε καμιά κυβέρνηση να εξαγοράσει την συναίνεσή μας στην αντιλαϊκή πολιτική με το bonus που δίνει.

Κανένας εργαζόμενος να μην πει «ευχαριστώ» για το bonus, να μην σκύψει το κεφάλι για να γίνει «αρεστός».

Να δείξουμε τη δύναμη και την αποφασιστικότητά μας στον αγώνα για ουσιαστικές αυξήσεις μισθών στο σύνολο των εργαζομένων χωρίς εξαιρέσεις!

Να απαιτήσουμε αυξήσεις 20% στους μισθούς, επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού, αποσύνδεση του μισθού από την αντιδραστική αξιολόγηση και στοχοθεσία, κατάργηση της «εισφοράς αλληλεγγύης», προσμέτρηση της διετίας 2016-2017, αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί, μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και τη φοροληστεία.