ΜΙΑ ΠΟΛΥ ωραία εκδήλωση για την Ελληνική Γλώσσα, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 9 Φεβρουαρίου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία του εορτασμού για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δράμας – Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκαν ομιλίες από τον κ. Αθανάσιο Διαλεκτόπουλο, Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας με θέμα: «Η Συμβολή της Ελληνικής Γλώσσας στην Παγκόσμια Γραμματεία», την κα. Βασιλική Πουλιούδη, Αν. Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δράμας, Προϊσταμένη Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και Μουσείων ΕΦ.Α. Δράμας, η οποία ανέπτυξε το θέμα: «Η Διαχρονική εξέλιξη της Ελληνικής Γλώσσας» και τέλος ο κ. Βασίλειος Τσιάντος, Καθηγητής του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας, με το θέμα: «Το φιλοσοφικό πνεύμα στην Αρχαία Ελληνική Γλώσσα».

Παράλληλα, στον χώρο της εκδήλωσης εκτέθηκαν εικαστικά έργα μαθητών των σχολείων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας, με θέμα τη Διαχρονικότητα της Ελληνικής Γλώσσας.

Διαλεκτόπουλος: Η διαχρονικότητα της ελληνικής γλώσσας»

Μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο»  ο κ. Διαλεκτόπουλος, σημειώνει ότι πρόκειται για μια σημαντική μέρα για τους εκπαιδευτικούς, «διότι εμείς είμαστε αυτοί οι οποίοι καλλιεργούμε και διδάσκουμε τη γλώσσα μας».

Όπως μας λέει, «η ελληνική γλώσσα είναι μία από τις 4.000 γλώσσες που μιλιούνται, είναι μια γλώσσα που έχει μελετηθεί περισσότερο απ’ όλες, εξαιτίας κυρίως του ότι κρύβει βαθιά φιλοσοφικά μηνύματα».

Όπως ανάφερε ο ίδιος, «η ελληνική γλώσσα αναφέρεται στα λεξικά όλου του κόσμου.  Υπάρχουν πολλές χιλιάδες λέξεις στο αγγλικό λεξικό, οι οποίες προέρχονται από την αρχαία Ελλάδα, το ίδιο στο γαλλικό όσο και στο ελληνικό λεξικό, όπου υπάρχουν 17.000 ελληνικές λέξεις».

Σημειώνει ακόμα ότι, είναι γνωστό το κείμενο του Ξενοφώντα Ζολώτα, «ο οποίος είχε συντάξει ένα κείμενο με ελληνικές λέξεις προς Αμερικανούς συναδέλφους του και μπορούσαν να καταλάβουν αυτά τα οποία έλεγε».

Αναφορικά με την εξάπλωση της ελληνικής γλώσσας, μας λέει ότι «έγινε με τρεις τρόπους.  Πρώτα μέσω της λατινικής γλώσσας, όταν οι Έλληνες που ζούσαν στην Κάτω Ιταλία από τους μεγάλους αποικισμούς από τον 5ο αιώνα, μετέφεραν την γλώσσα τους, με την οποία οι Ρωμαίοι εμπλούτισαν τη λατινική γλώσσα. Αργότερα όταν οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Ελλάδα πήραν και από εκεί γλωσσικά στοιχεία και στη συνέχεια όταν οι Ρωμαίοι δημιούργησαν την αυτοκρατορία, αυτά τα ελληνικά στοιχεία που περιείχε η λατινική γλώσσα τα μετέφεραν και σε άλλους λαούς, όπως στους Κέλτες, όταν έγινε η κατάκτησή τους από το 55 π.Χ. και μετά.

Επίσης, τα χριστιανικά χρόνια ο Ιερός Αυγουστίνος πήγε στη Βρετανία να διδάξει το Ευαγγέλιο. Και επειδή αυτό ήταν γραμμένο στην ελληνική γλώσσα, χρησιμοποίησε και μετέφερε πολλές ελληνικές λέξεις.

Επίσης, οι Έλληνες διανοούμενοι μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, πήγαν και δίδαξαν στην Ιταλία και σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης μετέφεραν και εκείνοι πάρα πολλά στοιχεία της ελληνικής γλώσσας».

Τσιάντος: Ελληνική γλώσσα και Φιλοσοφία

Για την αναφορά του στην ελληνική γλώσσα, μίλησε στον «Π.Τ.» και ο κ. Βασίλης Τσιάντος, Καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος, στην Καβάλα.

Αναφερόμενος στο θέμα της ομιλίας του, ο κ. Τσιάντος τονίζει ότι «η δική μου εισήγηση έχει θέμα το φιλοσοφικό πνεύμα στην αρχαία ελληνική γλώσσα, γιατί θεωρώ ότι είναι αλληλένδετα αυτά τα δύο. Η Φιλοσοφία δέθηκε με την ελληνική γλώσσα, και αντίστροφα η ελληνική γλώσσα βοήθησε πάρα πολύ την ελληνική Φιλοσοφία, για να εξελιχθεί».

Ο κ. Τσιάντος κατά την ομιλία του έδειξε ένα μικρό μέρος του πλούτου της αρχαίας ελληνικής και της νέας ελληνικής γλώσσας και εστίασε σε ένα κείμενο του Πλάτωνα από το διάλογο του Αρχιμήδη, ενώ έκλεισε με μια αναφορά σε ένα βιβλίο 500 σελίδων από τον κλασικιστή Κάαν για το ρήμα «είμαι», που αναδεικνύει την αξία μιας λέξης.

Ερωτώμενος από τον «Π.Τ.» μιας και ο ίδιος είναι μαθηματικός πώς ασχολείται με τη γλώσσα και ποια είναι η σχέση των δύο αντικειμένων, ο κ. Τσιάντος απάντησε: «Υπάρχει ο Γάλλος φιλόσοφος ο Αλέν Μπαντιού, ο οποίος θεωρεί ότι η Φιλοσοφία πήρε λάθος δρόμο από τον 20ο αιώνα και μετά. Διότι, πριν, οι περισσότεροι φιλόσοφοι ήταν και καλοί μαθηματικοί. Ελάχιστοι ήταν οι φιλόσοφοι που δεν γνώριζαν καλά μαθηματικά. Και  για να χρησιμοποιήσω μια νεοελληνική έκφραση, τους τη λέγανε, ότι θα κατανοούσαν καλύτερα τα πράγματα και το «είναι», εάν γνώριζαν καλά μαθηματικά. Αυτό ισχύει από την εποχή του Πυθαγόρα και πιο πριν, όταν η Φιλοσοφία ήταν αλληλένδετη με τα Μαθηματικά. Για να καταλάβει κανείς το ένα, θα πρέπει να το φιλοσοφήσει για να πάει στα πολλά, για να αντιληφθεί αυτή την αλληλοσύνδεση του ενός και των πολλών. Ότι είμαστε ταυτόχρονα ένα και πολλά. Οπότε είναι παράλληλοι δρόμοι καθώς επίσης και της Φυσικής. Γιατί, κατά τον Αριστοτέλη, ήταν η Θεολογία ή η Κοσμολογία, η Φυσική και τα Μαθηματικά. Αυτοί ήταν οι κλάδοι της Φιλοσοφίας. Οπότε θα πρέπει κάτι να γίνει με το πάντρεμα των Ανθρωπιστικών Σπουδών με τις Θετικές Επιστήμες».

Πηγή : proinos-typos.gr