Στις 17 Απριλίου απεργούμε, επειδή πρέπει επιτέλους να τηρηθεί ο νόμος για τη 45λεπτη διδακτική ώρα σε Φροντιστήρια Μ.Ε. και σε Κέντρα Ξένων Γλωσσών και να επιβληθούν από τις αρχές της Πολιτείας οι ποινές για τους παραβάτες, είτε τους «μικρούς» είτε τους ισχυρούς φίλους των κρατούντων.

Μετά από πολυετείς προσπάθειες της ΟΙΕΛΕ και των πρωτοβάθμιων σωματείων και μετά από εκατοντάδες μάχες συναδέλφων μας σε δικαστήρια και σε Επιθεωρήσεις Εργασίας, τροποποιήθηκε το άρθρο 30 του Ν. 4415/2016 (με  την παρ.1, του  άρθρου 202 του Ν. 4610/2019) και αποσαφηνίστηκε πως «η διδακτική ώρα για τα Φροντιστήρια και τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών αντιστοιχεί σε χρονική διάρκεια σαράντα πέντε (45) λεπτών της ώρας».

Δυστυχώς, η διαχρονική αδυναμία (ή απροθυμία, σε κάποιες περιπτώσεις) των εποπτικών αρχών της πολιτείας ευνοούν τη συνέχιση της παρανομίας αυτής από μεγάλο αριθμό εργοδοτών. Χαρακτηριστικές (και απολύτως εξοργιστικές) είναι οι περιπτώσεις των αλυσίδων «Διακρότημα» και
«Ακάδημος» που ακόμη και μέχρι σήμερα διαφημίζουν ανερυθρίαστα στα ΜΜΕ ότι η διάρκεια της διδακτικής ώρας είναι 60 λεπτά.

Για ποιο λόγο πολλοί από τους ιδιοκτήτες στους χώρους αυτούς παραβιάζουν τη συγκεκριμένη διάταξη; Με τον τρόπο αυτό οι εργοδότες κερδίζουν για κάθε ώρα 15 διδακτικά λεπτά για τα οποία δεν καταβάλουν αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές, καθώς μετατρέπουν τη διδακτική ώρα παρανόμως σε 60λεπτη. Αν υπολογιστεί ότι χονδρικά οι ώρες λειτουργίας των Φροντιστηρίων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι 7 ημερησίως (από τις 3 έως τις 10), αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα κέρδη των ιδιοκτητών και οι ταυτόχρονες απώλειες εργαζόμενων και δημόσιων ταμείων ανέρχονται μηνιαίως σε εκατομμύρια ευρώ! Σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη πιο ακραίας εκμετάλλευσης, οι συνάδελφοί μας καλούνται να διδάσκουν ένα συνεχές 90λεπτο και τους καταβάλλονταν αποδοχές όχι 2 ωρών (βάσει του 45λεπτου), αλλά 1,5 ώρας με αποτέλεσμα οι επιχειρηματίες του χώρου να καρπώνονται διαχρονικά τεράστια ποσά.

Δεν είναι όμως μόνο η απροθυμία ή αδυναμία των εποπτικών αρχών να παρέμβουν. Είναι ότι δεν τηρούνται καν ψηφισμένοι νόμοι από την ελληνική πολιτεία, η εφαρμογή των οποίων θα έβαζε μια σχετική τάξη στο χάος. Μια από τις σημαντικότερες διατάξεις του Ν. 4415/2016 (γνωστού στην ιδιωτική εκπαίδευση και ως «Νόμου Φίλη»), ήταν η ρύθμιση του άρθρου 30, παρ. 1, που προέβλεπε τη δημιουργία ενός υπολογιστικού συστήματος (πλατφόρμας) η οποία θα λειτουργούσε συνδυαστικά με στοιχεία του ΠΣ Εργάνη και άλλων ηλεκτρονικών συστημάτων καταγραφής και στην οποία ήταν υποχρεωμένοι ιδιοκτήτες Φροντιστηρίων και Κέντρων Ξένων Γλωσσών να καταχωρίζουν στοιχεία των εκπαιδευτικών. Αιτία ψήφισης της ρύθμισης η τραγική κατάσταση ανομίας στους συγκεκριμένους χώρους με την αδήλωτη και την υποδηλωμένη εργασία να υπολογίζονται σε ποσοστό άνω του 40%.

Έχουν περάσει 7 χρόνια (!!) από την ψήφιση της ρύθμισης και, δυστυχώς, με ευθύνη όλων των πολιτικών ηγεσιών που έχουν περάσει έκτοτε, η πλατφόρμα αυτή δεν λειτούργησε ποτέ. Προφανώς τα λόμπι των ιδιοκτητών των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών μονάδων είναι ισχυρότερα από τους νόμους της ελληνικής πολιτείας κι έτσι το «πάρτι» εις βάρος των δημόσιων ταμείων που λεηλατούνται από τη φοροδιαφυγή και των μόνιμων κορόιδων, των εκπαιδευτικών, συνεχίζεται… Ας μην αναρωτιόμαστε, επομένως, πώς είναι δυνατόν να λειτουργούν «πειρατικά» Φροντιστήρια και Κέντρα Ξένων Γλωσσών (για τα Κέντρα Μελέτης τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, δεν υπάρχει καν νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργία τους!)

Γι’ αυτό στις 17 Απριλίου απεργούμε! Για να υπάρχει έλεγχος και εποπτεία στους χώρους μη τυπικής εκπαίδευσης. Για να υπάρχουν δίκαιες και βιώσιμες εργασιακές σχέσεις. Για να μπορούμε να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια!