Αναμφίβολα, η Μικρασιατική καταστροφή, έχει καταγραφεί στην Ελληνική ιστορία ως η μεγαλύτερη συμφορά και καταστροφή του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού.
Τα αίτια που οδήγησαν, στην απώλεια των αλησμόνητων πατρίδων και στη προσφυγιά και δυστυχία χιλιάδων Ελλήνων, πρέπει να αποτελούν όχι μόνο παραδείγματα προς αποφυγήν, αλλά και προβληματισμού για μεγαλύτερη σύνεση, περισυλλογή και εθνική ανάταση.
Είναι χρέος μας κάθε χρόνο να επαναφέρουμε στη μνήμη μας, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1922, τα οποία πρέπει να μας καθοδηγούν σε πράξεις και ενέργειες, ώστε να μη ζήσει ποτέ πλέον ο Ελληνισμός παρόμοιες καταστροφές.
Συμπορεύομαι με όλους τους Έλληνες και συμμετέχω ενεργά στις εκδηλώσεις εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Συγχαίρω θερμά και ειλικρινά τον τοπικό σύλλογο Μικρασιατών «Μικρασιατική Αδελφότητα Ν.Σερρών ο Άγιος Πολύκαρπος», για τις πλούσιες πολιτιστικές δραστηριότητες του, που συντελούν στην ανάδειξη, στη διατήρηση των ηθών και εθίμων, τη λαογραφία, των παραδόσεων και γενικότερα της πλούσιας πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των προσφύγων Μικρασιατών.