Το θέμα των ορίων συνταξιοδότησης των ασφαλισμένων του ΟΓΑ, των γεννηθέντων αγροτών το 1948 και 1949, ζήτησε με παρέμβασή της από το βήμα της Βουλής, η βουλευτής Σερρών της Ν.Δ. κ. Φωτεινή Αραμπατζή, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας για την «Αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην κοινωνική ασφάλιση και την αγορά εργασίας».

Η κ. Αραμπατζή μίλησε για επιτακτικό και δίκαιο αίτημα, καθώς όπως ανέφερε : «Πέραν του γεγονότος ότι είναι ανάλγητο να απαιτούμε από τον αγρότη και την αγρότισσα να δουλεύουν στο χωράφι μετά τα 65, θα πρέπει να αναλογιστούμε την κοινωνική αδικία σε βάρος τους, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς, έχουν συμπληρώσει 40 ή και περισσότερα χρόνια εργασίας, τα οποία δυστυχώς δεν μπορούν να αποδείξουν επί τη βάσει του ισχύοντος ασφαλιστικού συστήματος, αφού ως χρόνος της νωρίτερης επίσημης ασφάλισής τους λογίζεται το 1987 με το Ν. 1745 περί πρόσθετης ασφάλισης, όταν δηλαδή η έννομη τάξη αποφασίζει να θεσπίσει το ασφαλιστικό τους καθεστώς. Έτσι όμως βρίσκονται ενώπιον νομοθετικού κενού όσοι επαγγελματίες αγρότες πριν το 1987, ασκούσαν το αγροτικό επάγγελμα κανονικά, πληρώνοντας μάλιστα για κάθε αγοραπωλησία τους εισφορά υπέρ ΟΓΑ».

Όπως άλλωστε υποστήριξε, το δίκαιο του αιτήματος απηχούν και οι σχετικές κυβερνητικές ανακοινώσεις (06/02/2013), οι οποίες όμως αφορούσαν μόνον όσους αγρότες ήταν ήδη στο καθεστώς της πρόωρης συνταξιοδότησης, για να καταλήξει :

«Είναι όμως δυνατόν να νομοθετούμε για το 1/3 και να αφήνουμε τους υπόλοιπους απ’ έξω;».

Η Σερραία Βουλευτής παρουσίασε στην ολομέλεια το από 15/01/2013 έγγραφο του Διοικητή του ΟΓΑ, σύμφωνα με το οποίο ο αριθμός των δικαιούχων, γεννηθέντων το 1948, αγγίζει τους 18.734 αγρότες και το δημοσιονομικό κόστος σε περίπτωση συνταξιοδότησής τους για 2 χρόνια τα 205 εκατ. ευρώ.

«Έχουμε επίγνωση της δημοσιονομικής συγκυρίας Κύριε Υπουργέ αλλά στο κάτω- κάτω δεν μπορεί να ξοδεύουμε εκατομμύρια στις ανεξάρτητες Αρχές για παράδειγμα και να υποχρεώνουμε τον 65άρη αγρότη και την 65άρα αγρότισσα να παλεύει στο χωράφι. Γι’ αυτό και επικροτούμε τις τροπολογίες 336 και 345 και σας καλούμε σε συνεργασία με τον Υπουργό Οικονομικών να προκρίνετε λύση ακόμη και για μεταβατικό στάδιο προσαρμογής για τους γεννηθέντες το 1948 και 1949!».

Να υπενθυμίσουμε ότι η Φωτεινή Αραμπατζή για το θέμα αυτό είχε κάνει στις 06/12/2012 Αναφορά προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας, είχε προκαλέσει σύσκεψη με το Σύλλογο Συνταξιούχων του ΟΓΑ Ν. Σερρών στις 17/01/2013 υπό τον Υπουργό Γιάννη Βρούτση, ενώ έχει υπογράψει σχετική βουλευτική τροπολογία.

Ολόκληρο το συγκεκριμένο απόσπασμα έχει ως εξής:

«Με αφορμή την ευνοϊκή και δίκαια ρύθμιση που φέρνει το άρθρο 68 για τους ασφαλισμένους του ΟΓΑ, παίρνω την ευκαιρία να υποστηρίξω και από το βήμα της Εθνικής Αντιπροσωπείας το επιτακτικό, το δίκαιο αίτημα για την ανάγκη επανεξέτασης των ορίων συνταξιοδότησης των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, τα οποία προσαυξήθηκαν κατά δύο έτη, από τα 65 στα 67 χρόνια. Ειδικότερα γι αυτούς που έχουν γεννηθεί τα έτη 1948 και 1949, οι οποίοι κυριολεκτικά έφτασαν στην πηγή και νερό δεν ήπιαν!

Πρόκειται για περιπτώσεις ασφαλισμένων με ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα καθώς έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας τους, ενώ έχουν στην πλειοψηφία τους προκαταβάλλει εισφορές τριών εξαμήνων εντός του 2012, προσδοκώντας, με το κλείσιμο των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων, το δικαίωμα της συνταξιοδότησής τους.

Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα, ότι οι περισσότεροι εξ αυτών δρομολόγησαν ενέργειες επί τη βάσει της συνταξιοδότησής τους στα 65 έτη, πουλώντας ή νοικιάζοντας τα χωράφια τους και καλούνται τώρα να βρουν εργαλεία παραγωγής για δύο παραπάνω χρόνια εργασίας.

Πέραν του γεγονότος ότι είναι ανάλγητο να απαιτούμε από τον αγρότη και την αγρότισσα να δουλεύουν στο χωράφι μετά τα 65, θα πρέπει να αναλογιστούμε την κοινωνική αδικία σε βάρος τους, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς, έχουν συμπληρώσει 40 ή και περισσότερα χρόνια εργασίας, τα οποία δυστυχώς δεν μπορούν να αποδείξουν επί τη βάσει του ισχύοντος ασφαλιστικού συστήματος, αφού ως χρόνος της νωρίτερης επίσημης ασφάλισής τους λογίζεται το 1987 με το Ν. 1745 περί πρόσθετης ασφάλισης, όταν δηλαδή η έννομη τάξη αποφασίζει να θεσπίσει το ασφαλιστικό τους καθεστώς. Έτσι όμως βρίσκονται ενώπιον νομοθετικού κενού όσοι επαγγελματίες αγρότες πριν το 1987, ασκούσαν το αγροτικό επάγγελμα κανονικά, πληρώνοντας μάλιστα για κάθε αγοραπωλησία τους εισφορά υπέρ ΟΓΑ.

Το δίκαιο του αιτήματος απηχούν και οι πρόσφατες, στις 06/02/2013 κυβερνητικές ανακοινώσεις αλλά πρέπει να προσέξετε Κύριε Υπουργέ γιατί η ευεργετική ρύθμιση για την συνταξιοδότηση των αγροτών αφορούσε μόνον όσους αγρότες ήταν ήδη στο καθεστώς πρόωρης συνταξιοδότησης. Είναι όμως δυνατόν να νομοθετούμε για το 1/3 και να αφήνουμε τους υπόλοιπους απ΄ έξω;

Σύμφωνα με έγγραφο του Διοικητή του ΟΓΑ, ο αριθμός των εν λόγω ασφαλισμένων αγροτών , που θα δικαιούνταν συντάξεως με τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας τους, (εάν δεν άλλαζαν οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησής τους), είναι 18.734. Το δημοσιονομικό κόστος, που θα προκαλούνταν για μια διετία (τόσο από την καταβολή των συντάξεων όσο και από τη μη είσπραξη εισφορών) ανέρχεται στα 205 εκ Ευρώ, δηλαδή 102,5 εκ Ευρώ κατ΄ έτος. Έχουμε επίγνωση της δημοσιονομικής συγκυρίας Κύριε Υπουργέ αλλά στο κάτω- κάτω δεν μπορεί να ξοδεύουμε εκατομμύρια στις ανεξάρτητες Αρχές για παράδειγμα και να υποχρεώνουμε τον 65άρη αγρότη και την 65άρα αγρότισσα να παλεύει στο χωράφι. Γι’ αυτό και επικροτούμε τις τροπολογίες 336 και 345 και σας καλούμε σε συνεργασία με τον Υπουργό Οικονομικών να προκρίνετε λύση ακόμη και για μεταβατικό στάδιο προσαρμογής για τους γεννηθέντες το 1948 και 1949!».