Επιμένει
η κ. Φ. Αραμπατζή για τους γεννηθέντες αγρότες το 1948 και 1949
Το επιτακτικό αίτημα για συνταξιοδότηση στα 65 χρόνια
στους γεννηθέντες αγρότες το 1948 και το 1949, υποστήριξε εκ νέου από το βήμα
της Βουλής, η βουλευτής Σερρών της Ν.Δ Φωτεινή Αραμπατζή, κατά τη διάρκεια της
συζήτησης της Επίκαιρης Ερώτησής της προς τους αρμόδιους Υπουργούς Οικονομικών
και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Κύριε Υπουργέ,
Παίρνω την ευκαιρία και από αυτό το βήμα του
κοινοβουλευτικού ελέγχου να υποστηρίξω το δίκαιο και επιτακτικό αίτημα για την
ανάγκη επανεξέτασης των ορίων συνταξιοδότησης, των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ. Ως
γνωστό, με τις διατάξεις τoυ Ν. 4093/2012 περί Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου
Δημοσιονομικής Στρατηγικής, που ψηφίστηκε υπενθυμίζω ως ένα άρθρο, τα όρια
συνταξιοδότησης προσαυξήθηκαν κατά 2 έτη από τα 65 στα 67 χρόνια.
Αποτέλεσμα ήταν, -18.734 (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία
του ΟΓΑ) 65άρηδες αγρότες και αγρότισσες, γεννηθέντες το 1948, οι οποίοι
επρόκειτο από 01/01/2013 να συνταξιοδοτηθούν, - να φτάσουν στην πηγή και νερό
να μην πιούν!
Πρόκειται για περιπτώσεις ασφαλισμένων με ώριμα
συνταξιοδοτικά δικαιώματα, καθώς έχουν συμπληρώσει το εξηκοστό πέμπτο έτος της
ηλικίας τους, ενώ έχουν στην πλειοψηφία τους προκαταβάλει εισφορές τριών εξαμήνων εντός του 2012,
προσδοκώντας με το κλείσιμο των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων το δικαίωμα της
συνταξιοδότησής τους. Ανάλογα προβλήματα θ’ αντιμετωπίσουν στο τέλος του 2013
και οι γεννηθέντες το 1949. Και δεν είναι μόνο η νόμιμη προσδοκία δικαιώματος
που καλλιεργήθηκε σ’ αυτούς τους ανθρώπους, τους μεροκαματιάρηδες της γης,
Κύριε Υπουργέ, είναι και το γεγονός ότι οι περισσότεροι εξ αυτών δρομολόγησαν
ενέργειες, προγραμμάτισαν τη ζωή τους, στη βάση της συνταξιοδότησής τους στα 65
χρόνια, πουλώντας ή νοικιάζοντας τα χωράφια τους και καλούνται τώρα να βρουν
εργαλεία παραγωγής για δύο παραπάνω χρόνια εργασίας».
Η βουλευτής ανέφερε με συγκεκριμένα στοιχεία το
δημοσιονομικό κόστος το οποίο συνεπάγεται η ρύθμιση της συνταξιοδότησής τους.
«Το δημοσιονομικό
κόστος, που θα προκαλούνταν για μια διετία (τόσο από την καταβολή των συντάξεων
όσο και από τη μη είσπραξη εισφορών) ανέρχεται στα 205 εκατ. ευρώ, δηλαδή 102,5
εκατ. ευρώ κατ’ έτος. Έχουμε επίγνωση της δημοσιονομικής συγκυρίας Κύριε
Υπουργέ, αλλά στο κάτω- κάτω δεν μπορεί να ξοδεύουμε εκατομμύρια κατά τι
λιγότερα στις Ανεξάρτητες Αρχές για παράδειγμα και να υποχρεώνουμε τον 65άρη
αγρότη και την 65άρα αγρότισσα να παλεύει στο χωράφι σε μια βαριά και
ανθυγιεινή εργασία με αντίξοες καιρικές συνθήκες, χρήση φυτοφαρμάκων και
λιπασμάτων».
Η κ. Αραμπατζή ζήτησε να δοθεί λύση για αυτή την κατηγορία αγροτών, έστω και
στη βάση ενός μεταβατικού σταδίου.
«Θα δώσετε λύση τουλάχιστον στη βάση ενός μεταβατικού
σταδίου, που θα συνταξιοδοτεί για παράδειγμα τους γεννηθέντες το 1948 την 1η
Ιουλίου του 2013 και τους γεννηθέντες το 1949 την 1η Ιανουαρίου του 2014;»
Ο Υφυπουργός Εργασίας Νίκος Παναγιωτόπουλος αναγνώρισε το
δίκαιο του αιτήματος και τόνισε ότι η ηγεσία του Υπουργείου εργάζεται προς την
κατεύθυνση αποκατάστασης της αδικίας, αλλά ότι η δημοσιονομική συγκυρία είναι
εξαιρετικά δυσμενής και η ανάγκη ασφαλιστικού εξορθολογισμού αναγκαία.
Στην δευτερολογία της η κ. Αραμπατζή απαντώντας στον
Υφυπουργό, τόνισε ότι όσο δεν δίνεται λύση γι’ αυτό το θέμα, θα το επαναφέρει
με όλα τα μέσα που της δίνει ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος.
Προχωρώντας στην επιχειρηματολογία της, η βουλευτής
τόνισε ότι η αδικία είναι διπλή για αυτή
την κατηγορία αγροτών, αφού και δεν μπορούν να συνταξιοδοτηθούν πλέον στα 65
τους έτη, αλλά στερούνται και της δυνατότητας να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα
μετά από 40 χρόνια εργασίας, όπως ισχύει στις άλλες επαγγελματικές ομάδες.
Όπως ανέφερε συγκεκριμένα:
«Κύριε Υπουργέ,
Επειδή είπατε ότι έχει δαπανηθεί πολύ χρόνος με τις
ερωτήσεις, τις επίκαιρες ή τις αναφορές, που έχουνε κατατεθεί για το
συγκεκριμένο θέμα, η γνώμη μου είναι ότι δεν χάνεται χρόνος όσο ακόμη δεν έχει
βρεθεί λύση και όσο υπάρχει η διαδικασία του Κοινοβουλευτικού ελέγχου εγώ
προσωπικά θα εκφράζω τη συγκεκριμένη αγωνία αυτής της επαγγελματικής ομάδας, η
οποία, να μου επιτρέψετε, γιατί είπατε ότι η επιμήκυνση των ορίων
συνταξιοδότησης ισχύει για όλες τις επαγγελματικές ομάδες, βεβαίως και ισχύει,
πλην όμως η συγκεκριμένη επαγγελματική ομάδα έχει ιδιάζοντα χαρακτηριστικά, στα
οποία θα αναφερθώ αμέσως.
Σε ό,τι αφορά όμως τους γεννηθέντες το 1948 και 1949 δεν
είναι μόνο η προσδοκία του δικαιώματος που στερήθηκαν την τελευταία στιγμή, δεν
είναι μόνο η ανατροπή του εργασιακού και οικογενειακού τους προγραμματισμού. Η
κοινωνική αδικία σε βάρος τους, όπως και σε βάρος όλων των κατ’ επάγγελμα
αγροτών πριν το 1987, επιτείνεται, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς
έχουν συμπληρώσει σαράντα ή και περισσότερα χρόνια εργασίας, πάνω από 44 χρόνια
Κύριε Υπουργέ οι γεννηθέντες το 1948, τα οποία δυστυχώς δεν μπορούν ν’
αποδείξουν επί τη βάση του ισχύοντος ασφαλιστικού συστήματος, αφού ως χρόνος
της νωρίτερης επίσημης ασφάλισής τους, ορίζεται το 1987 με το Ν. 1745 περί
πρόσθετης ή επικουρικής ασφάλισης, όταν δηλαδή η έννομη τάξη αποφασίζει να
ρυθμίσει το ασφαλιστικό τους καθεστώς.
Δεν έχει ευθύνη , όμως, Κύριε Υπουργέ, ο ασφαλισμένος του
ΟΓΑ, για να τιμωρείται σήμερα, επειδή δεν είχε την ευχέρεια και την ευκαιρία
από την πολιτεία, να καταβάλει εισφορές πριν το 1987, όταν δούλευε κανονικά τη
γη και τα χωράφια του.
Γιατί αν είχε το δικαίωμα από την πολιτεία να καταβάλει
εισφορές πριν το 1987, θα τις κατέβαλε και σήμερα θα είχε θεμελιώσει δικαίωμα
συνταξιοδότησης με 40 χρόνια εργασίας, όπως ισχύει για όλες τις υπόλοιπες επαγγελματικές
ομάδες και μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου.
Ας μην ξεχνάμε ότι το μόνο Ταμείο που υποχρεώνει τους
ασφαλισμένους του να γίνουν 65 χρόνων για να συνταξιοδοτηθούν είναι ο ΟΓΑ.
Μ΄άλλα λόγια αν ο αγρότης και η αγρότισσα σήμερα δεν
πατήσει τα 65, και πενήντα χρόνια να δουλεύει- υπολογίστε μόνο ότι από το όριο
των 21 που λογίζεται η ενηλικίωση του κατ’ επάγγελμα αγρότη μέχρι τα 65 είναι
44 χρόνια- αν δεν πατήσει τα 65 επαναλαμβάνω δεν πρόκειται να συνταξιοδοτηθεί.
Αντιθέτως, οποιαδήποτε άλλη επαγγελματική ομάδα με 40
χρόνια εργασίας, βγαίνει αυτομάτως στη σύνταξη. Δεν φτάνει λοιπόν που οι
πολύπαθοι αγρότες, λόγω του νομοθετικού κενού, κατάφωρα αδικούνται, τους
τιμωρούμε τώρα υποχρεώνοντάς τους σε δύο ακόμη χρόνια εργασίας.
Και επειδή μπορεί να ισχυρισθείτε ότι αφού δεν πλήρωναν
πώς αξιώνουν συντάξιμα πριν το 1987, θα σας απαντήσω ότι δεν αναφέρομαι σ’
αυτούς που έχουν διαδοχική (ασφάλιση) από τη Γερμανία αλλά στους κατ’ επάγγελμα
αγρότες που οι εισφορές τους πριν το 1987 αποδεικνύονται, καθώς σε κάθε
αγοραπωλησία τους πλήρωναν 5% εισφορά υπέρ ΟΓΑ.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, Κύριε Υπουργέ, και από τα μητρώα
του ΟΓΑ, και από τους ανταποκριτές του, και από το Υπουργείο Αγροτικής
Ανάπτυξης μέσω ΟΠΕΚΕΠΕ ότι δούλευαν και πλήρωναν κανονικά οι αγρότες.
Κλείνοντας η κ. Φωτεινή Αραμπατζή αναφέρθηκε στην
εξαγγελία του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά για συνταξιοδότηση των αγροτών στα
40 έτη εργασίας ζητώντας αυτή να εφαρμοστεί και για τους πριν το 1987
επαγγελματίες αγρότες.
«Ο Πρωθυπουργός, ο κ. Αντώνης Σαμαράς στις 26/02/2013,
στην προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών για τα αγροτικά
θέματα, απηχώντας το κοινωνικά δίκαιο αίτημα, εξήγγειλε από εδώ και στο εξής τη
συνταξιοδότηση των αγροτών στα 62 έτη με 40 χρόνια ασφάλισης. Σας ερωτώ,
λοιπόν, θα αποκαταστήσετε την αδικία για τους πριν το 1987 επαγγελματίες
αγρότες, και δη τους γεννηθέντες το 1948 και 1949, ώστε να ισχύουν και γι’
αυτούς οι ίδιες διατάξεις, δηλαδή θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 40
χρόνια εργασίας, όπως ισχύουν για όλους τους άλλους εργαζομένους;».