Γράφει ο Ζαχαρίας Κατσάνης, Τέως
Γραμματέας Τοπικής Οργάνωσης και Υποψήφιος βουλευτής ΔΗ.ΜΑΡ. Σερρών
Από τη Δημοκρατική Αριστερά,
το κόμμα που έχει χάσει πια την ταυτότητά του και τον προσανατολισμό του, που
δε θυμίζει πλέον σε τίποτε τον εαυτό του και τις διακηρύξεις του…
Από το κόμμα που δεν τήρησε
καμιά από θέσεις του και τις προεκλογικές δεσμεύσεις του...
Από το κόμμα που δε
διεκδίκησε ίχνος από την προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων που
συμμετέχουν στη σημερινή κυβέρνηση…
Από το κόμμα που συναίνεσε
στις περαιτέρω δραστικές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αντί να κάνει
σημαία του το «όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλους φόρους», που
προέβλεπε η προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων…
Από το κόμμα που συναίνεσε στο
μηδενισμό του αφορολόγητου ορίου, αντί να διεκδικήσει «σταδιακή αύξηση του
αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους», που προέβλεπε η προγραμματική
συμφωνία των τριών κομμάτων…
Από το κόμμα που συναίνεσε στο
γκρέμισμα και αυτών ακόμη των ερειπίων της δημόσιας υγείας, αντί να παλέψει για
«καθολική υγειονομική προστασία για όλους χωρίς προϋποθέσεις», που προέβλεπε η προγραμματική
συμφωνία των τριών κομμάτων…
Από το κόμμα που συμμετείχε
και αυτό στη μοιρασιά των θέσεων στους φορείς του δημοσίου, αντί να διεκδικήσει
«διαφάνεια, αξιοκρατία και αποκομματικοποίηση του κράτους», που προέβλεπε η προγραμματική
συμφωνία των τριών κομμάτων…
Από το κόμμα που προεκλογικά
ορκιζόταν στη συνεργασία μόνο με φερέγγυα πρόσωπα και στη συνέχεια συνεργάστηκε
με τον πρωταθλητή της κωλοτούμπας, τον κ. Αντώνη Σαμαρά, και συνήργησε στην
απαλλαγή από κάθε ευθύνη ενός από τους νεκροθάφτες της λίστας Λαγκάρντ, του κ.
Ευάγγελου Βενιζέλου…
Από το κόμμα που διαβεβαίωνε
διά στόματος του Φώτη Κουβέλη ότι οι συντάξεις των συνταξιούχων του Ο.Γ.Α. «ΔΕΝ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΠΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΚΟΠΟΥΝ» και στη συνέχεια δεν αντέδρασε στην περικοπή
τους…
Από το κόμμα που μόνο με τη
συμμετοχή του στην κυβέρνηση έδωσε συγχωροχάρτι σε αυτούς που επί σαράντα
χρόνια εξέθρεψαν τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, τη διαπλοκή, τις μίζες, τη
συναλλαγή, το ρουσφέτι και το πελατειακό κράτος…
Από το κόμμα που ψηφίζει
ΠΑΡΩΝ στο Μνημόνιο 3, αλλά κρατάει και δυο Βουλευτές ως «χρυσή εφεδρεία» για να
ψηφίσουν στη δεύτερη ανάγνωση του καταλόγου, μπας και στραβώσει κάτι και δεν
υπερψηφιστεί το Μνημόνιο…
Από το κόμμα που ομνύει στο
όνομα της Αριστεράς και της Δημοκρατίας και δέχεται την ψήφιση 19 Πράξεων
Νομοθετικού Περιεχομένου μέσα σε ένα χρόνο, κουρελιάζοντας έτσι το Σύνταγμα και
το Κοινοβούλιο της χώρας…
Από το κόμμα που ομνύει στο
όνομα της Αριστεράς και της Δημοκρατίας και δεν αντιστέκεται στα διατάγματα
επιστράτευσης που εκδίδονται για κάθε απεργιακή κινητοποίηση…
Από το κόμμα που η αντίστασή
του και η αντίδρασή του στον αυταρχισμό της κυβέρνησης εξαντλείται σε δηλώσεις
του τύπου «δε θα φτάσει καλά στα αυτιά της Δημοκρατικής Αριστεράς μία νέα
επίταξη», λίγο πριν από κάθε επικείμενη πολιτική επιστράτευση…
Από τη σημερινή Δημοκρατική
Αριστερά, το κόμμα που συμμετέχει στην κυβέρνηση και μαθαίνει από την τηλεόραση
(σύμφωνα με όσα το ίδιο λέει, γιατί εμείς διαβάζουμε πως ήταν πλήρως ενήμερο
για τις εξελίξεις) ότι κλείνει η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, ένα πράγμα μπορεί να
περιμένει κανείς: Να κάνει μια ακόμη κωλοτούμπα, αφού προηγηθούν τα απαραίτητα
για το πόπολο φτιασιδώματα και περιτυλίγματα. Αν και θα μπορούσε να εξεγερθεί
κατά της απόφασης και να κόψει το Γόρδιο Δεσμό έστω και την ύστατη στιγμή,
επιτρέποντας σε όσους συμμετείχαμε στην ίδρυσή του και συμπορευτήκαμε μαζί του
για κάμποσο διάστημα να αναπνεύσουμε με ανακούφιση. Άλλωστε ακόμη και ο θάνατος
είναι κι αυτός όμορφος, μόνο που χρειάζεται, όταν σε εκτελούν, να έχεις το κεφάλι
όρθιο. Θα το τολμήσει η Δημοκρατική Αριστερά; Χλωμό το βλέπουμε. Γιατί η
μετάσταση είναι πια σε προχωρημένο στάδιο και ο κατήφορος δεν έχει τέλος.