Παρελθόν αποτελούν από σήμερα, Τρίτη 15 Ιουλίου, τα εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), στις Σέρρες και στην Ορεστιάδα. Πριν από λίγο (σχεδόν μετά από μια 5ωρη σύσκεψη η οποία ξεκίνησε στη 1 το μεσημέρι) ανακοινώθηκε σε εργαζομένους και παραγωγούς ότι η οριστική απόφαση της Διοίκησης που συνεδρίασε σήμερα στη Θεσσαλονίκη, είναι να συνεχίσει η εταιρεία με ένα μόνο εργοστάσιο - αυτό του Πλατέως - σύμφωνα και με το πόρισμα της εταιρείας συμβούλων Kantor.

Όπως είναι φυσικό το κλίμα μεταξύ εργαζομένων και παραγωγών είναι βαρύ και σύμφωνα με όσα αναφέρουν στον ΑγροΤύπο δεν πρόκειται να σταματήσουν τον αγώνα τους. Είχε προηγηθεί μια ακόμα σύσκεψη χθες (14/7), στην Αθήνα στα γραφεία του Ειδικού Εκκαθαριστή της ΑΤΕ, κ. Ν. Μαράντου, όπου σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι τόνοι ήταν αρκετά έντονοι ενώ οι εργαζόμενοι χαρακτήρισαν την θέση που κράτησε ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών ως άλλου Πόντιου Πιλάτου:

«Ο κ. Σταϊκούρας ήρθε στην σύσκεψη όταν βρήκε το χρόνο από την Τρόικα και χειρίστηκε το θέμα ως… Πόντιος Πιλάτος. Με απλά λόγια είπε ότι θέλει να δοθεί ένας χρόνος παράτασης στην εταιρεία προκειμένου να δει τι μπορεί να κάνει αλλά από την άλλη πλευρά είπε ότι είναι θέμα Διοικητικού Συμβουλίου να αποφασίσει. Εμείς καταθέσαμε προτάσεις αλλά όπως έχουμε ήδη πει δεν ήταν μια πρόταση σαν αυτή της εταιρείας συμβούλων Kantor», αναφέρει χαρακτηριστικά στον ΑγροΤύπο, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων της ΕΒΖ, κ. Χριστόδουλος Βαρκάκης.

Ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων από το Μάρκο Μπόλαρη

Εντωμεταξύ, ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων κατέθεσε προς τους Υπουργούς Οικονομικών κ. Γ. Χαρδούβελη, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Ν. Δένδια και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Γ. Καρασμάνη ο βουλευτής Σερρών κ. Μάρκος Μπόλαρης, αναφερόμενος στην απόφαση της κυβέρνησης για το κλείσιμο των δύο εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ορεστιάδα και στα Σέρρας. Τονίζοντας ότι η απόφαση αυτή συνιστά αποσπασματική διαχείριση των επί μέρους θεμάτων της Βιομηχανίας ενώ απεναντίας το ζητούμενο είναι η ύπαρξη συγκροτημένης αναπτυξιακής πολιτικής από κυβερνητικής πλευράς για την σύνθετη πρόκληση που συνιστά η τευτλοκαλλιέργεια, η παραγωγή και εμπορία ζάχαρης, η εισαγωγή ή μη ζάχαρης και ο εκσυγχρονισμός της Ε.Β.Ζ., ο κ. Μπόλαρης ρωτά τους αρμόδιους Υπουργούς:

«Σε ποιον γενικό σχεδιασμό που αφορά την αναδιάταξη του παραγωγικού προτύπου της χώρας, σε ποιον αναπτυξιακό σχεδιασμό για τον πρωτογενή τομέα,  όσο και την ποιοτική και ανταγωνιστική καθετοποίηση των αγροτικών προϊόντων, εντάσσεται το κλείσιμο των δύο εργοστασίων στην Ορεστιάδα και στα Σέρρας; Ο σχεδιασμός αυτός υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον στηρίζοντας την εγχώρια παραγωγική, αγροτική, βιομηχανική και εμπορική διαδικασία ή τα ολιγοπωλιακά συμφέροντα εισαγωγικών επιχειρήσεων ;»

Καταλήγοντας, ο κ. Μπόλαρης αιτείται την κατάθεση του συνολικού σχεδίου (Master Plan) που υλοποιεί η κυβέρνηση εν συνόλω, αντιμετωπίζοντας την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης ως μέρος της αναπτυξιακής πρόκλησης που αφορά την παραγωγική αλυσίδα (η οποία αποτελείται από τον αγρότη, το τεύτλο, την βιομηχανική επεξεργασία, τους εργαζόμενους, τους συνεργαζόμενους επαγγελματίες, την ζάχαρη, την εμπορία, το λιανεμπόριο, τον καταναλωτή).

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης και Αίτησης Κατάθεσης Εγγράφων :

Αθήνα, 15 Ιουλίου 2014

ΕΡΩΤΗΣΗ και ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ:

1. Οικονομικών κ. Γ. Χαρδούβελη

2. Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Ν. Δένδια

3. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Γ. Καρασμάνη

ΘΕΜΑ: «Το μέλλον της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης σε συνδυασμό με την πολιτική της κυβέρνησης :

α) για την παραγωγή και προμήθεια των ελλήνων καταναλωτών  σε ζάχαρη

β) για την ανασυγκρότηση του παραγωγικού τομέα της χώρας

γ) για την πρόκληση στην μεταποίηση και καθετοποίηση των αγροτικών προϊόντων

δ) ευθύνες γιά την διαχείριση πορείας της Ε.Β.Ζ. και ευθύνες διαχείρισης της πορείας ιδιωτικοποίησης»

Στην επικαιρότητα των ημερών βρίσκεται η απόφαση της κυβέρνησης γιά το κλείσιμο των δύο εργοστασίων της Ε.Β.Ζ. στην Ορεστιάδα και στα Σέρρας.

Η εσφαλμένη αυτή απόφαση, σαλαμοποίησης του προβλήματος,  συναντά την δικαιολογημένη αντίδραση των αγροτών – τευτλοπαραγωγών, των εργαζομένων, των ελεύθερων επαγγελματιών που σχετίζονται με την καθετοποιημένη διαχείριση τεύτλων-ζάχαρης, των τοπικών κοινωνιών στη Μακεδονία και την Θράκη και βέβαια τριτοβάθμιων οργανώσεων όπως της ΓΣΕΕ και της ΠΑΣΕΓΕΣ.

Επειδή είναι απολύτως σαφές  ότι η επί μέρους αντιμετώπιση της απόφασης για το κλείσιμο των δύο εργοστασίων της Ε.Β.Ζ. :

α) συνιστά αποσπασματική διαχείριση των επί μέρους θεμάτων της Βιομηχανίας, η οποία δεν αποτυπώνει το σύνολο του προβλήματος

β) αναδεικνύει το εσφαλμένο της πολιτικής που ακολουθείται,

γ) δεν προτείνει λύση  σε αντιστοιχία με το αναπτυξιακό σύνθετο ζητούμενο

γ) δείχνει ανάγλυφα τις ευθύνες που υπάρχουν στο πολιτικό, διαχειριστικό και ποινικό επίπεδο.

Επειδή είναι απολύτως κατανοητό ότι το μέλλον της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης  εξαρτάται από την ύπαρξη πολιτικής βούλησης και τον σχεδιασμό της κυβέρνησης, σε αναπτυξιακό επίπεδο και με ρεαλιστικούς όρους, και αναφέρεται  στη πολιτική για την ζάχαρη, στην προμήθεια των καταναλωτών, στην απόφαση για παραγωγή ή εισαγωγές, στην οργάνωση στον πρωτογενή τομέα και στον εκσυγχρονισμό στην καθετοποίηση.

Πιο συγκεκριμένα, το ζητούμενο σήμερα για την ανασυγκρότηση του παραγωγικού προτύπου της χώρας με άξονες ανάπτυξης την ποιοτική παραγωγή, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια, το ζητούμενο για τον έλληνα πολίτη ως καταναλωτή, παραμένει η έκφραση πολιτικής από τα συναρμόδια Υπουργεία  :

α) για την εγχώρια παραγωγή και προμήθεια των ελλήνων καταναλωτών  σε ζάχαρη, με όρους ποιότητας και ανταγωνιστικότητας,

β) για την ανασυγκρότηση του παραγωγικού τομέα της χώρας στην πρωτογενή παραγωγή και εν προκειμένω στη δυναμική καλλιέργεια της τευτλοπαραγωγής και

γ) για την πρόκληση της μεταποίησης των αγροτικών προιόντων και την πολιτική βούληση για την προοπτική της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, (σχέδιο λειτουργίας, εκσυγχρονισμού της βιομηχανίας, εργοστάσια Ελλάδας - Σερβίας, ιδιωτικοποίηση (;), ακυρώσεις διεθνών διαγωνισμών, αναποτελεσματικότητα στην  είσπραξη οφειλών στην Ε.Β.Ζ., αναζήτηση των πολιτικών, αστικών, ποινικών ευθυνών).

Επειδή η εφαρμοζόμενη στρατηγική της σαλαμοποίησης  με το κλείσιμο άλλων δύο εργοστασίων της Ε.Β.Ζ., στρατηγικής  που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση σε αντίστροφη αναλογία με την αναπτυξιακή πρόκληση που συνιστά η τευτλοκαλλιέργεια, η παραγωγή και εμπορία ζάχαρης, η εισαγωγή ή μη ζάχαρης, ο εκσυγχρονισμός της Ε.Β.Ζ. σε μια εποχή που είναι κλειστά τα ζαχαρουργεία και στην γειτονική Βουλγαρία, η είσπραξη  των περίπου 40 εκατομμυρίων ευρώ που οφείλονται και οι ευθύνες που ανακύπτουν, είναι μέθοδος που προσεγγίζει αποσπασματικά το μείζον αυτό θέμα.

Επειδή απεναντίας  το ζητούμενο είναι η ύπαρξη συγκροτημένης αναπτυξιακής πολιτικής από κυβερνητικής πλευράς για την ανωτέρω σύνθετη  πρόκληση

α) κάλυψης της εγχώριας ζήτησης ζάχαρης, με ανταγωνιστικές τιμές και ποιοτικό προϊόν,

β) ενίσχυσης του πρωτογενούς τομέα παραγωγής με την καλλιέργεια τεύτλων κι αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων στη Βαλκανική και

γ) ενίσχυσης της καθετοποίησης της παραγωγής για την βιομηχανική επεξεργασία του αγροτικού προϊόντος από την Ε.Β.Ζ. με βελτίωση κι εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων, και μείωση του κόστους ώστε το προϊόν να είναι ανταγωνιστικό και ως προς την ποιότητα και ως προς την τιμή.

Ε Ρ Ω Τ Ω Ν Τ Α Ι οι αρμόδιοι Υπουργοί

1)      Οικονομικών, κ. Γκίκας Χαρδούβελης

2)      Ανάπτυξης , κ. Νίκος Δένδιας

3)      Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Καρασμάνης

Σε ποιον γενικό σχεδιασμό που αφορά την αναδιάταξη του παραγωγικού προτύπου της χώρας, σε ποιον αναπτυξιακό σχεδιασμό για τον πρωτογενή τομέα,  όσο και την ποιοτική και ανταγωνιστική καθετοποίηση των αγροτικών προϊόντων, εντάσσεται το κλείσιμο των δύο εργοστασίων στην Ορεστιάδα και στα Σέρρας; Ο σχεδιασμός αυτός υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον στηρίζοντας την εγχώρια παραγωγική, αγροτική, βιομηχανική και εμπορική διαδικασία ή τα ολιγοπωλιακά συμφέροντα εισαγωγικών επιχειρήσεων;

Α Ι Τ Ο Υ Μ Α Ι:

Την κατάθεση του συνολικού σχεδίου (Master Plan) που υλοποιεί η κυβέρνηση εν συνόλω, αντιμετωπίζοντας την Ε.Β.Ζ. ως μέρος της αναπτυξιακής πρόκλησης  που αφορά την παραγωγική αλυσίδα: αγρότης, τεύτλο, βιομηχανική επεξεργασία, εργαζόμενοι, συνεργαζόμενοι επαγγελματίες, ζάχαρη, εμπορία, λιανεμπόριο, καταναλωτής .

Ο ερωτών και αιτών την κατάθεση των εγγράφων Βουλευτής

Μάρκος Μπόλαρης