Οι πολιτικές διάκρισης και περιορισμού που επέφερε η εφαρμογή της κοινής δήλωσης Ε.Ε. - Τουρκίας, καθιστούν το σύστημα Διεθνούς Προστασίας και προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ένα άπιαστο όνειρο ακόμα και για όσους καλύπτονται θεωρητικά από αυτό.
-24 Μαΐου 2016, Ευκλ. Τσακαλώτος μετά το Eurogroup: «Μετά από 11 ώρες συνομιλιών φτάσαμε σε συμφωνία. Είναι μία σημαντική στιγμή για την Ελλάδα έπειτα από πολύ καιρό.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει πως ορθά καθυστέρησε τη «διαπραγμάτευση» και δεν πήρε την πρόταση της 22ας Μαΐου, διότι τελικά πέτυχαν οι δανειστές να της δώσουν αυτά που ζητούσε!
Σε όλο αυτό το διάστημα στη διάρκεια του οποίου οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιδίδονται στη γνωστή «περήφανη διαπραγμάτευση» - δήθεν για το χρέος, αλλά στην πραγματικότητα για να υπογράφουν «στα τέσσερα» ό,τι τους σερβίρουν και να τα περνούν από την κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία.
Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την οικοδομική δραστηριότητα Μαρτίου 2017 και α΄ τριμήνου 2017 είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσουν αφορμή για νέους πανηγυρισμούς – πιθανόν να μας πουν ότι η χώρα έχει ήδη μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοτάξιο.
Καιρό τώρα ρωτάμε τι ακριβώς ζητά η κυβέρνηση από τους δανειστές όσον αφορά στο χρέος, προκειμένου να «συμφωνήσει», να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να προχωρήσουμε παρακάτω (αυτό το τελευταίο… κυριολεκτικά)!
Η ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ (6 Ιουνίου 2017) και όλες οι δηλώσεις των κυβερνητικών – με πρώτες και καλύτερες αυτές του κ. Τσίπρα – σχετικά με την ανάγκη να βγούμε στις αγορές αποτελεί την επιτομή της υποκρισίας.
Ενόψει της περίφημης 15ης Ιουνίου, άλλης μιας δηλαδή ημερομηνίας «ορόσημου», θα είχε αξία να πληροφορηθούμε τι ρόλο έχουν παίξει οι σύμβουλοι της κυβέρνησης στην εμπλοκή της τελευταίας περιόδου.
Μετά τις τελευταίες ανακοινώσεις περί ανόδου στον τζίρο της βιομηχανίας τον περασμένο Μάρτιο, περιμένουμε τα στελέχη της κυβέρνησης (πρωτοστατούντος του κ. Παππά, που αρέσκεται στην προπαγάνδα των αριθμών) να πανηγυρίσουν για άλλη μια φορά.
Η λέξη «επενδύσεις» ακούγεται σαν τραγούδι στα χείλη των κυβερνητικών κάθε φορά που βρισκόμαστε εν αναμονή μιας αξιολόγησης – και κάθε φορά που εμφανίζονται ως «νικητές» άλλης μιας «περήφανης διαπραγμάτευσης».
Μετά το τελευταίο Eurogroup κατέρρευσαν εντελώς οι δύο βασικοί προπαγανδιστικοί πυλώνες της κυβέρνησης – ότι θα έδιωχναν το ΔΝΤ και ότι θα διέγραφαν το χρέος.